Wednesday, March 25, 2009

Thursday, January 15, 2009

Book Review

Pedagogy of the Oppressed
By: Paulo Friere


Una sa lahat, naniniwala akong ang pang-ekonomiya at pangkulturang kahirapan na nararansan ng mga tao sa lahat ng panig ng mundo at sa particular ng mamamayang Pilipino ay resulta ng dominasyon at pagsasamantala ng mga mayayamang iilan. Hindi ito isang kapalarang pilit na ipinauunawa sa atin. Hindi ito isang sitwasyong ginusto ng Diyos na maranasan ng mga tao, at intensyon ng Diyos na may mayaman at may mahirap. Naniniwal akong sa proseso ng pag-unlad at sa bawat yugto ng lipunan, ang pagsasamantala ng tao sa kanyang kapwa ay isang prosesong napaunlad ng mga tao, resulta ng iba’t-ibang tunggalian sa loob ng lipunan.

Ang suliranin ng mga mahihirap sa ngayon ay resulta ng isang di wastong oryentasyon particular sa kanayang kultura, na lubhang litaw na litaw sa kalagayan ng Pilipinas. Sa ating sitwasyon, ang mga biktima ng karahasan o silang mga itinuturing na “mahihirap” ay kontroloda ng isang kulturang “mas mabuti ng tumahik kaysa makilaam” na pilit ipinaunawa sa kanila ng mga naghaharing uri sa lipunan – ang mga mayayaman, na ang kanilang kahirapan o kalagayan sa buhay ay isang kapalarang dapat nilang tanggapin at wala ng magagawa pa na mabago ito. Sa isang banda, kung ang mga mahihirap ay nagsikap o nagtangka na makibaka para sa kanilang mga karapatan at dignidad bilang tao, nagiging marahas itong sinasagot ng mga naghaharing uri sa lipunan.

Maliban sa direktang kakayahang supilin ng mga mayayaman ang pagsisikap at pagnanais ng mahihirap makaahon sa kalagayan nila, nakakatulong pa ang mga establisiyadong institusyon para wasakin ang anumang pagsisikap ng mga mahihirap para sa kanilang kapakan. Nandiyan ang media na may malaking impluwensay sa buhay ng tao, mula sa pagsilang hanggang kamatayan ng isang tao, nakatali ito sa impluwesya ng media. Nandyan din ang simbahan, na sa halip na makatulong upang maunawaan ng tao ang kabuuan ng buhay na ganap at kasiya-siya ay hindi lamang usapin ng pagpunta sa langit kundi usapin din ng sapat na pangangailangan material nagiging kasangkapan pa ito upang ipatanggap sa mga tao na kalooban ng Diyos ang makaranas sila ng pagsubok sapagkat sa langit naman ay may naghihintay na kasiyahan, na wala itong pagkaunawa sa tinatawag na kasalanang panglipunan – ang paglawak ng pagitan ng mahirap at mayaman.

Higit sa lahat ang sistemang edukasyon na siyang pangunahing arkitekture ng sistemang umiiral sa ngayon at sa mga nagdaang panahon na pawing nagbibigay ng pabor sa mga mayayaman at kawalang katiyakan sa mga mahihirap.

Sa ganitong sitwasyon, ano ang papel ng mga edukador upang sa gayon ang mga mayaman at mahirap ay kapwa maranasan ang buhay na may dignidad bilang isang tao. Naniniwala akong ang isang makataong lipunan ay iiral kung walang umiiral na uri sa loob ng lipunan, kung ang bawat isa at magkakapantay na nakikibang sa biyaya ng lipunan. Kung meron mang dapat na gawin ang mga edukador ito ay ang palayain ang lipunan sa isang di makataong sitwasyon na kapwa mapapakinabangan ng mahirap at mayaman. Sapagkat sa katotohanan ang edukasyon, ito man ay pormal o hindi pormal ito ay naglalatag ng mga kaisipan o pilosopiya ng buhay at nagpapaunlad upang magkaroon o sumulpot ang pagbabago sa isang partikular na lipunan. Higit kailanman, kailangan ng mga mahihirap na mabigyan sila ng kakayahang wasakin ang isang kulturang nagkulong sa kanila – ang kultura ng pagiging tahimik at kawalang pag-asa. Tungkulin ng mga edukador na i-facilitate ang pagbabagong kinakailangan hindi sa paraang pagdidikta kungdi isang edukasyong nakikibahagi sa buhay at kamatayang pakikibaka ng mamamayan para sa isang lipunang makatarungan. Pangunahing tungkulin ng mga edukador ang palaganapin ang mithiin ng mga mahihirap, ang ipaunawa sa kanila ang kahalagahan ng kanilang mithiing lumaya sa isang lipunang di makatao at itayo ang isang lipunang Malaya at makatarungan.

Kung ang kulturang pagsasamantala ay gawa ng mga makapangyarihan o mayayaman, possible bang ito ay mawala at sa gayon mawawala rin ang isang strukturang mapag-api na ang pangunahing biktima ay mga mahihirap? Bilang mga kristianong edukador, mahalagang maging mulat tayo sa tunggalian ng mga uri na umiiral sa lipunan, sa gayong paraan lamang mauunawan natin at magagawa natin ang tamang pormula ng isang mapagpalayang edukasyon para sa lahat ng tao, lalo na sa hanay ng mga mahihirap. Ang ganitong pagkaunawa lamang ng edukasyon ang siyang magtitiyak na maibabalik ang isang makatao at may dignidad na lipunan.

Ang edukasyon ay isa mga epektibong kasangkapan sa pagpapaunlad ng isang kultura, sa katunayan ito ay mabisang paraan na ginagamit ng mga elit – edukasyon naka sentro sa kanila sa gayong paraan napapanatili nila ang kanilang dominasyon sa lipunan at manatiling nakakapagsamtala lalo na sa mahihirap.

Sinikap na ipaliwanag ni Paulo Friere na ang anumang edukasyon naka sentro lamang sa kakayahan ng guro at ang mga estudyante ay naka asa lamang sa kanilang guro ay hindi totooong edukasyon. Ang ganitong edukasyon at kultura ay mabisang nagamit ng mga mayayaman para sa kanilang kapakanan. Bilang mga mag-aaral para sa kalayaan, kung nais nating bigyan ng kapangyarihan at lakas ang mga mahihirap para sa kanilang kalayaan at maunawaan nilang sila man ay may kakayahang baguhin ang sitwasyon at iluwal ang isang makataong lipunan na may dignidad at pagkakapantay-pantay.

Living in Tension Over Homosexuality

Table of Content
Chapter 1:
About the title “LIVING IN TENSION OVER HOMOSEXUALITY IN THE UNITED METHODIST CHURCH”
Quotations from Rev. James Heidenger – editor of the conservative Methodist “Good News Magazine, (2000) and Rev. Mel White, director of Soulforce an ecumenical gay-straight alliance (2000)
About the United Methodist Church
Chapter 2:
A past schism in the Methodist movement
Recent church developments on homosexuality
Chapter 3:
Some of the core problems
Possible future scenarios in the United Methodist Church
Chapter 4:
Compromising on church rituals for same-sex committed couples
Taking the first step towards a compromise
Group’s Reflection on the report
References

Chapter 1

About the title:
“LIVING IN TENSION OVER HOMOSEXUALITY IN THE UNITED METHODIST CHURCH” is and was a very controversial issue among the United Methodists. It has been constantly brought up to the General Conference in so many years ago and in anticipation to this year’s G.C. in Texas, USA.
As a group, we have come up to this title for the reason that some of our ordained elders are in this present situation and whom they are skirmishing about this long time debate for their rights as homosexual pastors to be recognized, to be identified, and to be accepted by our church, particularly, to our congregations.
Truly, living in tension is and was a strenuous sense and experience among our The United Methodist Church in the Philippines and to other countries.
Quotations:

· "Is an amicable departure a better option than continuing to tear away at the fabric of our denomination?...We are pained at their pain, and we don't want to be unloving in our response. But I'm not sure I see a middle ground here." by Rev. James Heidenger

· "We think the Holy Spirit has left the United Methodist Church as a denomination. God is for justice, and when you exclude people from a congregation, God goes out the door with the outcasts." by Rev. Mel White


About the United Methodist Church:
In 1970, they reported 10.7 million members in the U.S. Like other mainline denominations, their membership has declined significantly over the past 35 years; they reported 8.3 million in the year 2000, a membership loss which has averaged about 77,000 per year. 1 The church "...has a growing presence in strategically significant parts of the world, including Russia, central Africa, and eastern Europe." 2 Its non-US numbers have increased from 0.477 million to 1.51 million over the same interval. They are the third largest Christian denomination and the second largest Protestant denomination in the U.S. (The largest Christian denomination is the Roman Catholic Church; the largest Protestant denomination is the Southern Baptist Convention).
Rev. William Lawrence, dean and professor of American church history at Southern Methodist University's Perkins School of Theology in Dallas, TX, wrote a commentary on division within the church for the 2004 General Conference. He noted that members of the United Methodist Church "...tend to dwell in the very core of American culture because they occupy the broad middle of American society." 2 The North American cultural debate over equal treatment of homosexuals and same-sex committed couples, including the right to marry, is mirrored within the denomination. If their membership can find some way to live and work together, even while holding a range of radically different views on sexual orientation, then "They will provide a gift to other church bodies and, potentially, to the nation as a whole. If not, the church will have missed a glorious moment of grace and will hand on to some future generation the challenge it refused to face. And a glorious moment on the calendar will have passed them by." 2
"The Book of Discipline of the United Methodist Church" regulates the activities of the denomination world-wide. It contains a few references to homosexuality, including two which cover the core disputes:

· "Since the practice of homosexuality is incompatible with Christian teaching, self-avowed practicing homosexuals are not to be accepted as candidates, ordained as ministers or appointed to serve in The United Methodist Church."


· "We affirm the sanctity of the marriage covenant that is expressed in love, mutual support, personal commitment, and shared fidelity between a man and a woman...Ceremonies that celebrate homosexual unions shall not be conducted by our ministers and shall not be conducted in our churches."
On a positive note, they do support equal rights for persons of all sexual orientations in certain restricted areas outside of the church:
·
· "Certain basic human rights and civil liberties are due all persons. We are committed to supporting those rights and liberties for homosexual persons. We see a clear issue of simple justice in protecting their rightful claims where they have shared material resources, pensions, guardian relationships, mutual powers of attorney, and other such lawful claims typically attendant to contractual relationships that involve shared contributions, responsibilities, and liabilities, and equal protection before the law. Moreover, we support efforts to stop violence and other forms of coercion against gays and lesbians. We also commit ourselves to social witness against the coercion and marginalization of former homosexuals."

The UMC holds its General Conference of Methodist Churches (a.k.a. General Conference) every four years, typically in May. It is attended by delegates from Methodist congregations around the world. 3

Chapter 2

A past schism in the Methodist movement:
Some UMC members have suggested that the current conflict over sexual orientation and behavior within the denomination may cause a church schism similar to that which occurred at the 1844 General Conference. That split was triggered by a Methodist bishop who had recently married and thereby become the owner of some African-American slaves. Rev. William Lawrence, dean and professor of American church history at Southern Methodist University's Perkins School of Theology in Dallas, TX, wrote a commentary on division within the church for the 2004 General Conference. He wrote: "It was a moral crisis because Methodism’s founder, John Wesley, had been an ardent opponent of slavery, and many within the church insisted on maintaining that absolute position. But Methodists in such regions as South Carolina felt it was not a violation of Methodist life to be a slave owner....It took nearly a century to heal. Even when the church was reunited in 1939, Methodists bore the scars of racism so visibly that the denomination created a segregated system which lasted until 1968." 2
It remains to be seen whether the UMC will undergo a new schism over sexual orientation, or will be able to find a compromise path between unanimity and schism -- one that will accommodate diversity of beliefs and perhaps of actions.
Recent church developments on homosexuality:
Year 2000 General Conference: Delegates refused to require a proposed loyalty oath for ministers. However, they did affirm three rejections of same-sex behavior and same-sex relationships:

· They rejected (705 to 210) a loyalty oath that all ministers would have had to agree with. The text was: "I do not believe that homosexuality is God's perfect will for any person. I will not practice it. I will not promote it. I will not allow its promotion to be encouraged under my authority."

· They reaffirmed (628 to 337) their belief that homosexual behavior is incompatible with Christian teaching. A compromise proposal would have stated that: "Many consider this practice incompatible with Christian teaching. Others believe it acceptable when practiced in a context of human covenantal faithfulness." Even though this resolution clearly described the reality of the membership's thinking, It was rejected 585 to 376.

· They reaffirmed (640 to 317) that sexually active gays and lesbians, including those in committed relationships, must not be ordained.



· They reaffirmed (646 to 294) the prohibition of "ceremonies that celebrate homosexual union" being conducted by UMC ministers or occurring in UMC churches.
Between the year 2000 and 2004 Conferences, a number of significant events occurred in North America:

· The trial of Rev. Karen Dammann who had been in a "partnered, covenanted homosexual relationship" for over a decade. She and her spouse have a five year old son and are now married. Karen was charged with "practices declared by the United Methodist Church to be incompatible to Christian teachings." She pleaded not guilty at her church trial. The jury voted 11 for acquittal; two were undecided.

· The U.S. Supreme Court decriminalized private same-sex behavior among adults.

· Same-sex couples were permitted to marry in the Canadian provinces of British Columbia, Ontario and Quebec, starting in mid-2003. They were able to marry in Massachusetts starting ten days after the 2004 Conference concluded.
Year 2004 General Conference: Delegates approved a petition to deny church funding any group which promotes the acceptance of homosexuality. However, funding of dialogues on homosexuality.
Year 2006 Minnesota Annual Conference: This state body of the United Methodist Church passed nine petitions related to homosexuality. Victoria Rebeck, communications director for the Conference said: "The biggest news is that we had a good, respectful discussion of these very emotional issues and people really listened to each other." The closest vote was a real squeaker: 358 to 356. It involved a petition to change the definition of marriage from "a man and a woman" to "two adult persons," and to delete a sentence supporting laws that define marriage as between a man and woman. The resolutions will be passed on to the 2008 General Conference.
Some of the core problems:
There are many problems that inhibit open and effective dialog on sexual orientation within the UMC and other mainline denominations. We have participated and "lurked" at a number of Internet bulletin boards and have observed other attempts to reach agreement on a path forward for the church. It has been a depressing experience. We have observed that most participant's positions are rigid; they take either a conservative or liberal position. Most of their effort is involved in trying to change the beliefs of others, not in exploring options which might lead to a compromise position. We have observed very little movement towards any kind of a consensus by any of the participants.

The liberal/conservative division within mainline denominations is often seen between young and elderly church members, between conservative and liberal members of individual congregations, between rural and urban congregations, and between socially conservative and liberal regions of the U.S. These divisions are apparent at the church-wide conferences.
Some of the problems are:

Ø The mechanism by which Christian beliefs are formed. They are generally based on five factors:
·
· What do various biblical passages mean?
·
· What have been the Church's traditions through history?
·
· What have been one's personal experiences?, and
·
· What can be derived from logical reason and observation?
On matters like genocide, racism, abuse, etc, these four sources of information generally agree. However, on matters relating to sexual orientation and sexual behavior, sources can point in opposite directions. The first two sources, which are often favored by religious conservatives, sometimes conflict with the latter two, which are often favored by religious liberals.


· Another problem is caused by different fundamental beliefs about the nature of the Bible:


· Religious conservatives often believe that the Bible was written by authors who were directly inspired by God. Many feel that the Bible is inerrant -- free of error as originally written. It is regarded as the actual Word of God. They cite about six proof texts -- passages which they believe condemn various homosexual activities -- and conclude that God hates homosexual behavior.

· Religious liberals often believe that the Bible's authors were motivated by a desire to promote their own religious and spiritual beliefs. The authors' knowledge on scientific matters -- including sexual orientation -- was limited. They were also limited by social customs of the time which considered religious intolerance & oppression, genocide, human slavery, limited roles for women, etc. to be acceptable. When liberals scan the Bible for material on homosexuality, they often look for general biblical themes: e.g. advocating justice, love, monogamy, caring, etc.

· A third problem is the certainty with which both conservatives and liberals in the denomination believe that God is on their side. Many believe that they have sincerely assessed the will of God through prayer, and are positive that God affirms their own personal beliefs about sexual orientation. From a pilot study that we have conducted, it appears that prayer is an ineffective way of assessing God's will. People on opposite sides of a debate will generally conclude that God agrees with them.

Chapter 3

Possible future scenarios in the United Methodist Church:
In 2004, Rev. William Lawrence wrote:
"Delegates face the task knowing that their church is on the verge of a moral and a constitutional crisis over homosexuality. The issue has been debated for at least 30 years. But it has been crystallized by the acquittal of a self-avowed lesbian clergy member of the Pacific Northwest Annual Conference.
It is a moral crisis because positions in the debate have been framed in absolute terms. Zero tolerance for homosexual activity is, to some, the only permissible moral ground based on their interpretation of Scripture, tradition, experience, and reason. To others, full openness to all persons is the only permissible moral ground the church can adopt, based on their interpretation of the same four sources and guidelines for making theological decisions....”1
There are four obvious scenarios for the denomination, all of which are difficult and quite painful:

Church schism: This would have both negative and positive implications. It would cause major dislocation and distress by severing congregations, friendships, and families. It would force members to leave the church of their youth with which they have been closely identified throughout their life. It would also largely end the internal conflict in the church over sexual orientation.

History has shown that schisms are not necessarily permanent. The division over slavery took almost a century to heal. A split over sexual orientation might be resolved in less time. However, there is always the possibility that the two resultant denominations might well start to differ on other matters, making reintegration impossible.


Maintain the status quo: The membership could decide to continue to endlessly debate these issues without resolution. Bishop Elias Galvan, after the acquittal of Karen Dammann in 2004-MAR, said: "The church is not of one mind. I expect this issue to continue to be raised until society comes to terms with it." While this is probably a true statement, it is a confession of failure. Galvan apparently admits that the church follows trends in moral and ethics rather than leading them. This path would have the advantage of keeping the denomination together. But it would be an exhausting process which would drain a great deal of energy from the church and reduce its ability to respond to other vital social problems. The prognosis is not good. Voting data from the year 2000 conference shows that conservatives significantly outnumber the liberals in the denomination. If current trends continue, older teenagers and young adults will take increasingly more liberal positions on these matters. In time, they would sway the majority in their direction. However, even if these trends hold, it might take generations before the liberals reach a majority. Another factor which might slow the rate of change is a possible conservative backlash generated by the advent of same-sex marriage in Massachusetts, and throughout Canada.


Reach a compromise: This would also keep the denomination unified. It would free up energy to tackle other social problems. But it would require members to back away from their strongly held beliefs and abandon some long-standing traditions in order to negotiate some type of middle ground. It would involve a path forward which both sides will probably consider extremely distasteful and even contrary to the will of God as they interpret it. It would probably be unacceptable to most members and thus impossible to implement.

Conservatives are keen that no homosexual be ordained or continue as clergy. They consider homosexual behavior to be always sinful, irrespective of the nature of the relationship -- even by a married couple. Liberals are equally dedicated to the principle that persons of all sexual orientations be considered equally as possible candidates for ordination, just as qualified individuals of all races and both genders are so considered today. Liberals view this as a matter of fundamental justice.The only apparent compromise would be to allow otherwise qualified gay and lesbian candidates to be ordained, and then assigned to congregations who are willing to accept them. This would be a very difficult change to implement for a number of reasons:

· It would involve the ordination of some sexually active homosexuals and bisexuals -- a path forward that conservatives find abhorrent.

· It would also involve retaining impediments to their ordination -- a path forward that liberals find abhorrent. They would probably consider it equivalent to discriminating against African-American or female clergy.

· The UMC has a long-standing policy of guaranteeing an assignment to each members of the clergy. That policy would have to be amended because there would probably be -- at least initially -- many more homosexual clergy than congregations willing to accept them. Some clergy would be surplus.

· In the UMC, clergy are appointed by the Bishop who assigns them to a church which may be anywhere in the world. Their task would be made more difficult. Individual congregations would somehow have to indicate their willingness to accept a minister with a homosexual orientation. Then, bishops would have to match available homosexual clergy with specific congregations.

Ignore the 1,000 pound gorilla in the corner: The U.S. Senate faced a somewhat similar situation in the past when human slavery was legal and the abolition movement was gaining strength. The senators agreed to not mention the abolition of slavery in their debates and bills because of its inflammatory nature. In the UMC, the conservative majority could simply silence the liberal minority by denying liberals the option of mentioning the homosexual issue in their debates and resolutions. The Roman Catholic Church has taken this path on matters of female ordination and married clergy.

Chapter 4

Compromising on church rituals for same-sex committed couples:
As noted above:

· "Ceremonies that celebrate homosexual unions shall not be conducted by our ministers and shall not be conducted in our churches."

· "...self-avowed practicing homosexuals are not to be accepted as candidates, ordained as ministers or appointed to serve in The United Methodist Church."
Again, at first glance, there is a great gulf between the conservative and liberal positions. Conservatives are keen that there be no church recognition of same-sex relationships at all, including those couples who have been married in those areas of the world that grant marriage licenses to same-sex couples. As of 2006, this includes Massachusetts, Belgium, Canada, Holland, and Spain. Conservatives also want an absolute prohibition of homosexual ordination. Liberals are keen that such rituals be freely made available to same-sex committed couples and that sexual orientation be removed as a factor in ordination.
A number of compromises are possible here. But all would involve a type of local option in which a diversity of practice would be allowed among congregations or conferences. The Book of Discipline could be amended to allow any of the following:

Ø The decision to allow the celebration of same-sex civil unions (as in Vermont) or marriages (as in Massachusetts after 2004-MAY-20) or domestic partnerships (as in California) inside a given local church could be left to:

Ø The minister's choice.

Ø The majority vote of individual congregation.

Ø The majority vote of the applicable annual conference. The Troy Conference at the UMC has proposed Petition #41082 to the 2004 General Conference which would qualify the prohibition against "ceremonies that celebrate homosexual unions" (Book of Discipline, Paragraph 332.6) by adding "except within annual conferences that have authorized such ceremonies."

Ø Similarly, the decision to allow a UMC minister to celebrate a same-sex relationship outside of the church property could be left up to:
·
· The minister's choice.
·
· The majority vote of individual congregation
·
· The majority vote of the applicable annual conference.

Taking the first step towards a compromise:
In battles between countries, as in conflicts within a church denomination, it is often helpful to take a first, small, confidence-building step. One might be for the delegates to a General Conference to at least formally recognize that differences of opinion exist within the denomination over homosexual behavior and same-sex relationships. The year 2000 resolution could be resurrected and voted upon. It read: "Many consider this practice incompatible with Christian teaching. Others believe it acceptable when practiced in a context of human covenantal faithfulness." That resolution was defeated 585 to 376 when it was initially proposed. Bringing it up for another vote might give a good indication of how willing delegates are to reach a compromise. If they are not willing to recognize reality, then real compromise will probably be impossible.
The 2006 Conference has come and gone without any such confidence building measure. The next opportunity will be 2008.
Group’s Reflection:
Homosexuality is one of the prevailing issues that divide the Christian Church and the Christian faith. Not only within the bounds of the Northern America but through out the world, especially in the Philippines as well. It is a worldwide phenomenon. It is the deepest prevailing issue that splits the United Methodist Church. It is always the perennial issue being debated in the floors of the General Conference in the 70s, 80s, and 90s and in the new millennium. Primarily on the issue of Ordination of homosexuals. In the UMC Book of Discipline, section I. “The Meaning of Ordination and Conference Membership par#301 #2; states; Within the church community, there are persons whose gifts, evidenced of God’s grace and promise of future usefulness are affirmed by the community and who respond to God’s call by offering themselves in leadership as ordained ministers.” Then jumping on to par.#303, Purpose of Ordination, states; “Ordination to this ministry is a gift from God to the church. In ordination, the church affirms and continues the apostolic ministry through persons empowered by the Holy Spirit. As such those who are ordained make a commitment to conscious living of the whole gospel and to proclamation of that gospel to the end that the world may be saved.”
Having quoted those tenets in the Book of Discipline, the Ordination of a person whether heterosexual or homosexual is a gift from God empowered by the Holy Spirit! It is God’s “spark of the divine” in a person (logos spermatokos), it is God’s work and God’s own doing, that a person is called to the ordained ministry evidenced by the person’s gifts and graces in ministry and leadership. And not of any church hierarchy or ecclesiastical means.
Again quoting from the BOD of the UMC par.#304 #3 states; “While persons set apart by the Church for ordained ministry are subject to all frailties of human condition and the pressures of the society, they are required to maintain the highest standards of holy living in the world. The practice of homosexuality is incompatible to Christian teaching. Therefore self avowed practicing homosexuals are not to be certifies as candidates, ordained as ministers or appointed to serve the United Methodist Church.” Now in the group’s honest opinion, this statement is an oppressive declaration of exclusion of the same persons whom God called to serve the church. If we are to consider the “Christian teachings” that the Book of Disciplines is talking about, one of Christ’s teaching in the scriptures is that divorce is a sin and an abomination because divorce breaks the law of what God had joined together let no one put asunder. There are thousands of ordained clergy in the United Methodist Church who are either divorced, separated, re-married and, Oh yes! adulterers, who are still in the ministry as we speak. So what is the deal here? The UMC has a double standard provision in the Book of Discipline, singled out the gays and let go of the other sinners mentioned above.
Finally, as we look at our beloved churches that we serve and love, it will take a long journey to change the mindset of the church. But as Bishop Jack Tuell (he was one of the Bishops from the U.S. who presided over one of the Philippine Central Conference session in 2004) he says, “If we are to change the mind of the United Methodist Church to make it more welcoming and inclusive to all God’s children. We must change its heart. We help all of our people to experience the hurt, the pain and trauma and the rejection to which our present policy inflicts on good and faithful Christians. Oh we don’t neglect dealing with Scripture, Tradition, Experience and Reason, because all of these can be enlisted in the struggle for inclusiveness. But we understand on an issue such as this, that changing the heart is a pre-requisite in changing the mind, at least for me.” (Sermon given at Claremont UMC, Claremont CA)
May it be so for us to embrace the Spirit of God moving in us to be more welcoming, affirming, reconciling and inclusive in our ministry in the church that we love and serve. We are all called to be faithful to make disciples for Jesus Christ, setting an example as Christ has welcomed all persons in his life and ministry.




References:
"Statistics: U.S. Data," United Methodist Church, at: http://www.umc.org/
Rev. William B. Lawrence, "Commentary: Finding sacred space between unanimity, schism," 2004-APR-30, at: http://www.umc.org/
"Section VI: Annual Conferences," United Methodist Church, at: http://www.umc.org/

Biblico-Theological Reflection for Youth

KABATAAN: Nakatalaga Kay Cristo, Tinawag upang Maglingkod

Paano tayo ngayon? Iyan ang isang tanong na magandang itanong sa ating kalagayan ngayon. Kung papansinin nating mabuti, sa panahong ito damang-dama natin ang krisis,k una sa ating buhay material at ikalawa sa ating pananampalataya bilang mga kabataang Cristiano, kaya angkop ang islogang “Committed to Christ, Called to Serve” dagdagan mo pa ng motto ng UMYF na “Christ Above All” kumpleto na ang sangkap para sa isang masigla at aktibong hanay ng kabataan.

Subalit dahil nga dinaranas na krisis sa pananampalataya, na tila sanhi ng pagkitid ng pagkaunawa kay Cristo,l nanlalamig ang mga kabataan sa paglilingkod at humahantong na lang sa pagkatamlay at magkasya na lamang sa pagbibigay ng lip service sa Panginoon at sa kanyang kapwa/bayan. Ang mga Cristianong kabataan sa atin ngayon ay “Kumitid to Christ, Cold to Serve”

Sa pagkakataong ito, napapanahong balik-tanawin at balik-aralan natin ang mga pangyayari sa buhay ng ating mga ninuno sa pananampalataya upang matulungan tayo sa pagbibigay natin ng lunas sa suliraning kinasadlakan natin ngayon. Muli nating suriin ang pagkakatawag ng Diyos sa kanila noon upang mailagay natin sa wastong perspektiba ang ating pagkakatawag sa atin ngayon. Isa-isahin natin ang mga tinawag ni Yahweh na nagging matingkad na huwaran para sa mga mananalaysay ng Banal na Kasulatan.

Sinu-sino sila at ano ang kanilang mga pangalan.

Abraham: Genesis 12.1-5

15Sinabi ni Yahweh kay Abram: “Lisanin mo ang iyong bayan, ang tahanan ng iyong Ama at mga kamag-anak, at pumunta ka sa baying ituturo ko sa iyo.

Moises: Exodo 3.1-17, 6.1-9

2Doon ang anghel ng Panginoonay nagpakita sa kanya, parang ningas ng apoy
sa gitna ng isang mababang punong kahoy 4Nang lalapit na si Moises, tinawag siya
ni Yahweh, buhat sa nagliliyab na punongkahoy, “Moises, Moises.”

Deborah: Hukom 4.4

4Noon, si Propetisa Debora na asawa ni Lapidor ang hukom ng Israel.

Isaias: Isaias 6.1-11
8Narinig ko ang tinig nim Yahweh, “Sino ang aking ipadadala.? Sino an gaming
susuguin?” sumagot ako, “Narito po ako. Ako ang isugo n’yo.” 9Sinabi niya, “Humayo ka, sabihin mo sa mga tao: . . . .

Jeremias: Jeremias 1.1-10
4Sinabi sa akin ni Yahweh, 5Pinili na kita bago ka ka pa ipinaglihi upang maging propeta
sa lahat ng bansa 6 Sinabi ko naman “Yahweh, hindi po ako marunong magsalita; bata pa po ako.” 7Subalit sinabi niya sa akin “Huwag mong sabihing bata ka pa. Sinusugo kita kaya’t humayo ka.

Ang Mga Alagad: Mateo 4.18-22, 9.9
18Sa paglalakad ni Jesus sa tabi ng Lawa ng Galileai, nakita niya ang dalawang
mangingisda, si Simo . . . at si Andres. 19 . . . . “Sumunod kayo sa akin at gagawin ko kayong mamalakaya ng mga tao.”

9.9 . . . Nakita niya ang isang taong ang pangala’y Mateo . . . sinabi ni Jesus sa kanya,
“Sumunod ka sa akin.” Tumayo si Mateo at sumunod sa kanya.

Si Mariang ina ni Jesus: Mateo 1.26-38
26 . . . ang anghel Gabriel ay isinugo ng Diyos sa Nazareth, Galilea 27Sa isang dalaga na
ang pangalan ay Maria. 28Paglapit ng anghel, binati niya ito “Matuwa ka! Ikaw ay kalugod-lugod sa Diyos, sumasaiyo ang Panginoon”

Ngayon para mas higit na maging accurate na maunawaan natin ang pagtawag ni Yahweh sa mga taong ito, kailangan nating tignan ilang mga detalye o sitwasyong kanilang kinakaharap o kalalagayan nila ng dumating ang panawagan ng Diyos o namalayan nilang tinatawag pala sila ng Diyos na si Yawheh.

Una: kailangan pansinin natin ang kanilang sitwasyon noong manawagan si Yahweh. Nang tawagin ni Yahweh si:

Abraham: Genesis 11.9 “Babel ang itinawag nila sa lunsod na iyon, sapagkat doo’y ginulo ni
Yahweh ang wika ng mga tao. At mula roon, pinangalat nga nila ang mga tao sa buong
daigdig.”

Magulo/nakakataranta ang lenggwahe ng buong daigdig, kalat-kalat ang mga tao sa balat ng daigdig. Ibig sabihin hindi nagkakaunawaan ang mga tao, wala silang pagkakaisa.

Moises: Exodo 3.7… nakita kong labis ang na pinahihirapan ng mga Egipcio ang aking bayan.
Alam ko ang hirap nilang tinitiis at naririnig ko ang kanilang daing 9… narinig ko nga ang daing ng aking bayan at alam ko ang pang-aaping ginagawa sa kanila.

Exodo 6.5….narinig ko ang daing ng bayang Israel na inaalipin ng mga Egipcio 9….dala
na sila sa matinding hirap nilang dinaranas.

Miserable ang buhay ng mga Israelitang nasa Ehipto, dumaraing sila sa kanilang
mga taskmaster, inaapi sila at buong lupit na inaalipin ng mga Ehipcio, bagsak na bagsak ang kanilang espiritu. Nangangahulugan ito na Miserable ang buhay ng bayan ni Yahweh sa ilalim ng sistemang alipin, dumaraing sila dahil sa kaapihang dinaranas nila sa ilalim ng pamahalaang Ehipcio at alipin sila ng kulturang busabos.

Deborah: Hukom 4.1…muling namuhay sa kasalanan 2…lupig sila ng Haring Jabin 3…Ang Israel
ay binusabos niya sa loob ng dalawampung taon

Nasa panahon sila ay namumuhay sa kasalanan dahilan upang sila ay sakupin ng isang haring malupit at busabusin. Nabubuhay sa kasalanan ang bayan ng Diyos, kaya pansamantala silang pinabayaan at ipinalupig sa mananakop.

Isaias: Isaias 6.5… naninirahan sa piling ng mga taong marurumi ang labi 9… makinig man kayo nang
makinig ay hindi kayo makauunawa, tumingin man kayo ng tumingin ay hindi kayo makakikita.

Ang bayan ng Diyos ay marumi ang kanilang labi, nakakapakinig sila , subalit hindi sila
nakakaintindi, nakakakita sila subalit disila makaunawa. Labag sa kalooban ni Yahweh ang itinuturo nila at sinasaysay ng mga tao. Salungat sa aral ni Yahweh ang paniniwala ng bayan.

Jeremias: Jeremias 1.16…paparusahan ko ang mga lunsod na iyon dahil sa pagtalikod nila sa akin, sila’y
nagsunog ng kamanyang patungkol sa ibang mga diyos, at sumamba sa mga diyus-diyosang sila na rin ang gumawa.

Buktot ang mga tao, itinakwil nila si Yahweh, naghahandog sila sa ibang mga diyos, sinasamba nila ang mga produkto ng kanilang mga kamay. Kabuktutan o lubhang pagpapahalaga sa mga produkto nang higit kaysa kay Yahweh, konsyumerismo ang umiiral sa lahat ng dako.

Mariang ina ni Jesus at ng mga Alagad Jesus:
Mateo 4.16Itong bayang nag-apuhap sa gitna ng kadiliman at …sa lahat ng nalugami sa lilim ng
kamatayan.

Nakaupo ang bayan sa kadiliman at sa rehiton at lilim ng kamatayan. Nadirimlan ang
bayan, nasa bingit na ng kamatayan ang bayan. Usapin na ito ng survival ng buong bayan.

Sa pagkakatoang ito, tinatawagan tayo ni Yahweh, tinatawagan tayo ni Yahweh sa panahong ang ating:

Organisasyong UMYF ay nasa gitna ng krisis - sa leadership, kung papansinin natin hindi na natin nakukumpleto ang miembro ng ating ExeCom, Annual at District level, may ilang tsapter tayo na hindi organisado, walang gaanong involment sa iglesya, at nasa panahon tayo na halos nasa level 1 and 2 na lang ang mga kabataan natin dahilan upang halos wala tayong mailagay sa leadership. Sa ulat ng organisayon sa district at annual level kapansin pansin ang pagliit ng bilang ng mga Gawain at dumadalong kabataan, mas malaki ang bilang ng mga tsapter na walang malinaw na programa, ang sitwasyon sa kabuuan – back to 1 tayong lahat. Larawan ito ng krisis sa ating pananampalataya bilang mga kabataang tinawag para maglingkod.

Ang ating bansa ay nasa lubhang krisis, katunayan nito ang humigit kumulang sa 27 milyong Pilipino ang mahirap at inaasahang lalaki pa ang bilang nito hanggang 50 milyong Pilipino sa mga susunod na taon kung magpapatuloy ang kasalukuyang sitwasyon, 4.1 milyon ang walang hanapbuhay, lumiit ang bilang ng mga bata at kabataan ang nakakapag-aral. Sa pag-aaral ng Center for People Empowerment in Governance (CenPEG) sa 10 na nag enroll sa elementary 1.1 % lang makakapagtapos sa kolehiyo, ang pamahalaan ay naglagay lang halos Php 2,000.00 kada taon kada eestudyante gayong sa ibang bansa naglalaan sila ng malaking halaga para edukasyon ng kanilang mamamayan. Halimbawa sa Thailand – Php47,700, sa Malaysia – Php56,846, sa Japan – 293,440. Lumalala din ang kurapsyon sa gobyerno. Sa pag-aaral ng Word Bank tinatayang nasa Php2 trilion (US $48bn) ang napunta sa kurapsyon mula 1977 hanggang 1997. Malaki ang bilang ng mahirap, marami ang walang hanapbuhay, hindi na nakakapasok sa paaralan ang mga kabataan, ang gobyerno nasaklad sa grabeng kurapsyon. Krisis.

Ang ating pangkalahatang kalagayan, di tayo nagkakaunawaan dahil sa bukod sa napakarami nating salita o dayalekto, iba-iba pa ang ating lenggwahe, ating relihiyon at sekta, ang ating mga pilisopiya, ideolohiya at iba. Pinaghaharian tayo ng dayong kapangyarihan particular ang impeyalistang Estados Unidos, ang mga lider natin sa pamahalaan ay kabilang sa mga uring panginoong may lupa, mga malalaking negosyante at kapitalista. Ang sistemang panlipunan na mala-pyudal at mala-kolonyal ay nagpapalaganap ng isang kulturang salungat sa aral ni Yahweh na umaalipin sa napakalaking bilang ng ting populasyon

Pangalawa: Sa panahong tumawag si Yahweh, ano ang kalagayan ng mga tinawag?

Genesis 12.1…”Lisanin mo ang iyong bayan, ang tahanan ng iyong magulang at mga kamag-anak,
4…siya’y pitumpu’t limang taon na.

Nang tinawag si Abram, nasa Haran siya, sa bahay ng kanyang mgaulang, kapiling ang kanyang mga kamag-anak nya, at 75 taong gulang na sya. Dumating ang tawag ng Diyos kay Abram sa panahong nasa nilakhan nyang bayan kasamam ang mga kadugo nya, maginhawa ang kanyang pamumuhay bagamat matanda na sya.

Exodo 3.1…mula nang tumira si Moises sa Madian, siya ang nag-aalaga sa kawan ng kanyang biyenang si
Jetro

Sa panahong tinawag si Moises ni Yahweh, pinapastulan ni Moises ang kawan ng kanyang biyenan. Ginagampanan ni Moises ang mga responsibilidad niya sa kanyang pamilya ng dumating ang tawag ng Diyos.

Hukom 4.4… si propeta Deborah na asawa ni Lapidot ang hukom ng Israel. 5Nakaugalian na niyang
maupo sa ilalim ng puno . . . . ditto siya pinupuntahan ng mga tao upang makinig sa kanyang mga payo

Nang dumating ang tawag sa paglilngkod ni Yahweh, isang asawa n glider o hukom si Deborah at mabuting kapitbahay, matulungin sa kapwa

Walang masyadong malinaw na tala kung ano ang pinagkaka-abalahan ni Isaias, bagamat ang setting sa pagkakatawag sa kanya ay sa loob ng templo marahil isa syang saserdote, o kabilang sa mga inteliktual sa kanilang kapanahunan, isa syang propesyunal. Ito ang posibleng kalagayan ni Isaias ng dumating ang Tawag ng Diyos sa kanya.

Jeremias 1.6…bata pa po ako

Sa murang gulang ni Jeremias, tinawag na sya, bata pa sya ng tawagin ng Diyos para sa isang
partikular na gawain, hindi pa sya ganap na matured

Lukas 1.27..isang dalaga na ang pangala’y Maria. Siya’y nakatakdang ikasal kay Jose
Mateo 9.9…nakita niya ang isang taong ang pangala’y Mateo, naka upo sa paningilan ng buwis.
Markos 4.16…nakita niya ang magkapatid na Simon at Andres na naghahagis ng lambat, sila’y
mangingisda 19….nakita niya ang magkapatid na Santiago at Juan, mga anak ni Zebedeo …. Naghahayuma ng lambat

Si Maria, malapit ng ikasal sa kanyang Nobyo ng tinawag ng Diyos, si Mateo, nagtatrabaho sa Imperyong roma bilang taga singil ng buwis, si Simon at Andres, naghahanapbuhay at si Santiago at Andres, gumagampan ng tungkulin sa pamilya. Ang mga taong ito ay abala sa kani-kanilang mga personal na gawain, o responsibilidad sa gobyerno, sa ikakabuhay at sa mga tungkulin sa pamilya. Sa ganitong kalagayan, Tinawag sila ng Diyos.

Iba-iba ang kalagayan ng mga taong ito ng dumating ang panawagan ng Diyos sa kanila. Marahil tayo rin ay abala sa ating mga sariling mga Gawain, ang iba sa atin halos katatapos lang sa high school at nagsisimula sa pagpasok sa kolehiyo, o marahil ang iba sa atin nasa kalagitnaan ng pagiging kolihiyo, ilan lang sa atin ang halos patapos na. Kung hindi man tayo nagkaroon ng pagkakaton na makapag-aral, dahil sa kahirapan o sadyang wala tayong hilig mag-aral, marahil abala tayo sa ibang bagay, pagtulong sa ating mga magulang sa gawain sa bahay o paghahanapbuhay, o maaring nasa panahon tayo na gusto nating mag explore ng ibang larangan naman ng pakikipagsalapalaran, gusto nating lumipat ng lugar para hanapin ang “kapalaran” .

Ngunit may isang katotohana, hindi man tayo sangkot ay apektado tayo, nasa isang kronikong krisis ang ating bansa. Lumalala at lumalaki ang agwat ng pagitan ng mahirap at mayaman, patuloy ang pananalanta ng dayuhang kapangyarihan sa ating kabuyahan, lumiit ang pagkakataon ng mga magsasaka, manggagawa at iba pang sector ng lipunan para sa disenteng pamumuhay at hindi natin kailanman maaring itanggi na apektado tayo ng ganitong sitwasyon.

Pangatlo, ano ang ipinagagawa ni Yahweh sa tinawag?

Hindi tumatawag si Yahweh ng mga tao para sa walang kadahilanan. Hindi nya tayo aabalahin dahil lang sa gusto nya tayong abalahin, lalong hindi dahilan an gating pagiging abala sa ibang bagay para hindi tayo tawagin ni Yahweh. Katunayan, dumating si Yahweh sa mga panahon meron tayong ibang ginagawa. At tinawag tayo para gawin ang ibang gawain na taliwas sa gusto nating gawin. Ang sabi natin kanina, para maging accurate na maunawaan natin ang dahilan ng pagkakatawag sa atin, kailangan alamin natin kung ano ang ipinagagawa ni Yahweh sa mga una nyang tinawag.

Isa-isahin natin ulit ang mga taong ito.

Genises 12.1…Lisanin mo ang iyong bayan, ang tahanan ng iyong magulang at mga kamag-anak,
pumunta ka sa baying ituturo ko sa iyo 2pararamihin ko ang iyong mga anak at apo at gagawin kong isang malaking bansa. Pagpapalain kita at mababantog ang iyong pangalan at magiging pagpapala sa marami

18.18…lahat ng lahi sa daigdig ay pagpapalain ko sa pamamagitan niya 19pinili ko siya upang
ipasunod niya sa kanyang lahi ang aking mg autos, sa pamamagitan ng paggawa ng matuwid at pagpapairal ng katarungan, sa gayon matutupad ko ang aking pangako sa kanya.

Nais ni Yahweh na iwan ni Abram ang Haran, ang tahanan ng kanyang magulang at mga kamag-anak at magbuo ng isang bagong sambahayan, na maging pagpapala sa iba. Ang kanyang mga descendant ay turuan ipamuhay ang pamamaraan ni Yahweh – ang pagiging matuwid at pagpapairal ng katarungan.

Inaasahan ni Yahweh na talikuran ni Abram ang sistema ng pamumuhay na isinasabuhay sa Haran sa bahay ng kanyang magulang, talikuran ang pagpapahalagang inilalagay ng lipunan sa ka-dugo. Magbuo sya ng bagong sambayanan, sambayanang inilalarawan at ipinamumuhay ang katuwiran at katarungan.

Exodo 3.8Kaya bumababa ako upang sila’y ligtas, ilabas sa Egipto at ihatid sa lupaing mayaman,
malawak at sagana sa lahat ng bagay 10kaya, papupuntahin kita sa Faraon upang ilabas mo sa Egipto ang aking bayan

6.6…sabihin mo sa mga Israelita, Ako si Yahweh, ililigtas ko kayo sa pagpapahirap ng mga
Egipcio, hahanguin ko kayo sa pagkakalipin 7 aampunin ko kayong lahat at ako ang magiging Diyos ninyo. 8dadalhin ko kayo sa lupang ipinangako ko kina Abraham . . .

Ang atas kay Moises, isagawa ang plano ni Yahweh para sa Israel, hanguin sila mula sa mga Ehipcio, ilabas sila mula dito, dalhin sila sa Canaan, isang mataba at malawak na lupain, lupaing dinadaluyan ng gatas at pulot, sa lupaing ipinangako ni Yahweh kina Abraham.

Magtungo sa Faraon para ipaabot ang plano ng Diyos at magtungo sa mga Israelita para ipabatid na palalayain at tutubusin nila ni Yahweh, na aangkinin sila ni Yahweh bilang kanyang bayan asi Yahwe na ang kanilang magiging Diyos.

Ang magiging papel ni Moises, maging instrumento ni Yahweh sa paghango n’ya sa kanyang bayan mula sa kaalipinan at upang magkaroon sila ng sariling masagana at malawak na lupain. Kakatawanin si Yahweh at ang kanyang sambayanan sa pakikipagkompronta sa naghaharing uri at magsisilbing tagapaghatid ng mabuting balita ng pagliligtas sa bayan ni Yahweh.

Hukom 4.5….dito siya pinupuntahan ng mga tao upang makinig sa kanyang payo 6Ipinatawag nya si
Barac . . . . sinabi niya rito, “Ipinasasabi sa iyo ni Yahweh na pumili ka ng 10,000 kawal.

Magsilbing tagapagbigay ng mabuting payo ang tungkuling ginagampanan ni Deborah, sapagkat ang mga Israelita ay lito at naguguluhan, kailangan nila ng isang tao na may wastong pananaw sa buhay at ito ang gawain ni Deborah. Magtukoy ng mga tao para pakilusin para sa isang tiyak na trabaho o misyon ayon sa tagubilin ni Yahweh. Mag-ahita, mag organisa at magpakilos.

Isaias 6.8Narinig ko ang tinig ni Yahweh, “Sino ang aking ipadadala? Sino ang aming susuguin?”

Humayo bilang mensahero ni Yahweh, magsilbing tagapagsalita ni Yahweh sa kanyang bayan,
magpaabot ng mga gusting mensahe ni Yahweh sa kanyang bayan.

Jeremas 1.5Pinili na kita bago ka ipinaglihi upang maging propeta sa lahat ng bansa 7Sinusugo kita kaya’t
humayo ka, ipahayag mo sa lahat ang aking iuutos sa iyo 9…. “Hayan, ibinibigay ko sa iyo ang dapat mong sabihin 10 ibinibigay ko rin ngayon sa iyo ang kapangyarihan sa mga bansa’t mga kaharian, sila’y bunutin at ibagsak, lipulin at iwasak, ibangon at itatag.

Itinalaga upang magsilbing propeta sa mga bansa, bumunot at manggiba, mangwasak at mangbangsak. Magtayo at magtanim.

Magsilbing tagapagsalita ni Yahweh, maglansag, magwasak at magbagsak ng di makatuwiran at di makatarungang sistemang panlinpunan. Magtayo ng makatuwiran at makatarungang sistema. Ito ang magiging pangunahing trabaho ni Jeremias. Medyo mahirap, pero ang hinihingi na pagkakataon.

Lukas 1.31Makinig ka! Ikaw ay maglilihi at manganganak ng isang lalaki, at siya’y tatawagin mong Jesus
34….Kaya’t banal ang ipanganganak mo at tatawaging Anak ng Diyos.

Magsisilang ng Anak ng Diyos na magsisilbing kapahayagan ng pag-ibig ng Diyos sa sanlibutan, magiging ina ng taong lilingap sa mga dukha, aba, mga nagugutom.

Mateo 4.10….Sumunod kayo sa akin, at gagawin ko kayong mamamalakaya ng tao.

Ang panawagan ni Jesus sa mga alagad, sumunod sa kanya upang makamalakaya ng mga tao.
Simple lang angkahulugan nito, tularan si Jesus, maging organisador ng mga tao at mag recruit para mapabilang sa mga pinaghaharian ni Yahweh.

Ang mga tinawag ni Yahweh ay may malinaw na gampanang gagawin, maaring ito at labas sa kanilang nakasanayan, ngunit tiyak meron silang gagawin. Tayong mga kabataan may ipinapagawa din si Jesus sa atin, may inaasahan sa atin ang Diyos sa gagawin sa isang sitwasyong kinakaharap ng ating organisasyon, ng ating iglesya at ng ating bayan.

Mag-organisa at magpakilos ng mga kabataan sa bawat tsapter, magpalahok sa mga gawain sa lahat ng antas. Konsolidahin ang hanay para mapakilos sa gagawing pagbabago o pagliligtas ng Diyos sa ating bayan.

Bilang mga mulat na mananampalataya, tungkulin nating itakwil at talikuran at wasakin at ibagsak ang di makatuwiran at di makatarungang sistema ng lipunan, itakwil at talikuran ang nepotismo. Magbuo at magtayo ng isang sambayanang iniiralan ng katuwiran at katarungan. Magsilbing instrumento ni Yahweh sa paghango sa sambayanang Pilipino mula sa umiiral sa mala kolonyal at mala pyudal na sistema ng lipunan.

Kailangang nating kumilos upang magkaroon ng kaganapan ang pangarap ng mahihirap gaya ng magsasaka, manggagawa at ibang sector ng lipunan. Magsisilbi tayong kinatawan ni Yahweh sa pakikipagtunggali at pakikipag komprontasyon sa mga kaaway ng kabutihan at tagapaghatid ng mabuting balita ng kaligtasan.

Inaasahan tayo ng Diyos na tumugon sa kanyang mga panawagan, inaasahan tayo ng Diyos ng isang depenidong Tugon sa kanyang pagtawag sa atin. Gaya ng mga taong tinukoy natin meron silang naging tugon sa tawag ng Diyos sa kanila.

Si Abraham, tinalukuran at nilisan nya ang comfort zone nya sa Haran, iniwan nya ang tirahan ng kanyang mga magulang at kamag-anak at tumalima sya sa utos sa kanya ni Yahweh at isinama pa ang kanyang buong sambahayan at ang kanyang kayamanan at iba pang mga tao na maaring makatulong sa kanyang misyon. Si Moises, bagamat sa una ay nag atubili ito, namrublema, nabahala at umayaw dahil marami syang mga dahilan, maraming syang kahinaang nakikita sa kanyang sarili, kasam na doon ang walang tiwala sa sarili, ngunit sa banding huli si Yahweh pa rin ang nanaig. Si Isaias, malakas ang kanyang inisyatiba, katunayan nagboluntaryo sya. Mababasa natin sa Isaias 6.8 ….. Sumagot ako, Narito po ako, ako ang isugo n’yo” Si Deborah hindi lang siya nagpakilos at nag ahita, sinamahan pa nya si Barac para makidigma, lumahok ito sa pagkilos. Magkapareho si Moises at Jeremias sa nagging tugon sa pagkatawag sa kanila ni Yahwe, bagamat sa banding huli ay sumunod din sila.

Si Maria, buong kapakumbabaang tumalima at tinanggap ang kahilingan ng Diyos na maging ina ng Anak ng Diyos na magsisilbing tagapagligtas ng sanlibutan. Si Simon, Andres at Mateo at walang inaksayang sandali, kagyat nilang tinalukuran ang kanilang mga hanapbuhay, si Santiago at Juan, iniwan ang kanilang magulang, sumama sila kay Jesus at naging mga organisador.

Iba-iba din ang pwede nating maging tugon sa panawagan sa atin ng Diyos. Maaring gaya ni Abraham, pwede nating isama ang lahat ng pwede nating isama para higit tayong maging epektibo sa paggmapan sa ating mga Gawain. Pwede rin tayong maki pag bargain muna sa Diyos, magsiguro talaga na hindi tayo pababayaan, pwedeng gaya ni Jeremias at Moises, nagrerekalmo pero sumusunod naman, pwede ngang mag iyakan muna tayo rito kung makakatulong bakit hindi. Pero gaya ni Debora at Maria, pwede rin tayong tumalima ng buong kapakumbabaan, kumilos at lumahok ng buong buhay at panahon. Sa pinaka mataas, mag full time gaya ng mga alagad, magpalit ng linya ng pangarap o gawain mismo, tatanggapin kayo ng kapatiran, ng iglesya at ng sambayanang Pilipino.

Sa isang kanta ni Gary Granda, may ganitong linya, hindi kakantahin, “kung mahal natin ang Diyos, ang dukha’t nagdarahop, ang api at hikahos, sa pangalan ni Jesus, kalingain na” Ano nga ba ang katuturan ng ating pananampalataya kung hindi tayo nahihimok na makidama sa kalagayan ng ating kapatiran, ng ating iglesya at ng ating bayan. Kung ating pananampalataya ay hindi tayo naiimpluwensyahan para kumilos at lumahok sa gagawing pagliligtas ng Diyos ano ang katuturan nito. Mga kapatid, mga kasama, subukan nating suriin ang ating pananampalataya sa liwanag at tanglaw ng Banal na Kasulatan, lat lingunin natin ang ating kalagayan, baka sakali may magawa pa tayo, bago maging huli at lahat, bago kumitid kay Cristo at malamig sa paglilingkod.

Gusto kong tapusin ang BTR na ito sa ganitong mga salita. Ito ay mula sa UMYF Covenant, ganito ang pagkakasulat:

We, of the nited Methodist Youth Fellowship in the Philippines, answer God’s call to be Christian community, a fellowship of worship, study and service, alert and responsive to God’s action in this age and to seeking love in Jesus Christ, to the end that:

. . . . in THRUTH , we may know ourselves as His own
. . . . in FAITH, we may be obedient to His will; and
. . . . in LOVE, we may fulfill His mission among all people.

Christ Above All. Kabataan, nakatalaga kay Cristo, tinawag upang maglingkod. Amen.

Teaching Methods for Children

Teaching Methods: Question and Answer
Class: Younger Elementary (At least Grade 1 and Grade 2)

Pamagat ng Aralin: Nilikha ng Diyos ang Sanlibutan na Maganda at Maayos
Pangunahing Kaisipan: Dahil sa kanyang karunungan nilikha ng Diyos ang sanlibutang maayos; ang bawat nilikha niya ay may kaugnayan sa mga nilalang, kaya natutugunan ang pangangailangan ng bawat bahagi ng kalikasan.
Layunin: Upang tulungan ang mga mga bata na:
1. Masiyahan sa kagandahan ng Awit 104 at isaulo ang talata 24a,b;
2. Mailarawan kung paano ang bawat nilikha ng Diyos ay may kaugnayan sa mga ibang nilalang – kung paano plinano ng Dyos sa pangangailangan ng mga hayop at tao.
3. Magpasalamat sa Diyos sa kanyang kalikasang ginawa niya dahil sa siya ay marunong.
4. Kantahing may tunay na papuri sa Diyos ang “Aawitan at Pupurihin Ko si Yahweh.”
Batayan Sa Biblia: Mga Piling Tatalat ng Awit 104
Susing Talata: “Sa daigdig, ikaw Panginoon, kay rami ng iyong likha, pagkat
ikaw ay marunong kaya ito ay nagawa.” Awit 104.24a, b.
Mga Gamit sa Pagtuturo
Mga larawan ng kalikasan sa worship center o ibang hayag na lugar
Awitan na kung saan nakasulat ang “Aawitan at Pupurihin ko si Yahweh, Ang Umaga Ngayo kay Ganda at Ang diyos ay Gumawa ng Mundo na Maganda”
Mga Biblia, sipi ng Awit 104 at ng Susing Tatala na isasaulo ng mga Bata
Papel na Pagsusulatan ng Litanya at pentel Pen o black board at chalk.
Manila Paper na kung saan nakasulat ang mga Tanong at sagot (syempre magkahiwalay ito)

Pagkaunawa sa Teksto:

Ito ay isa pang Awit ng pagpupuri ng Israel. Ang tema niya ay ang kadakilaan at karunungan ng Panginoong nakikita sa kalikasan ng Diyos. Ang Awit na ito ay may pilosopiya ng boung sandaigdigan dahil sa ipinakita nito ang magandang layunin ng diyos sa kaayusan ng lahat ng nilikha. Walang ginawa para sa sarili lamang; ang bawat bagay ay nilikha para sa iba upang matugunan ang pangangailangan ng bawat isa. Halimbawa, ipinakita ng Awit kung paano ang iba’t-ibang bahagi ng kalikasan ay tumutugon sa pangangailangan ng mga hayop – ang mga ilog ay nagbibigay inumin sa mga hayop; sa mga kahoy ang mga ibon ay nagpupugad; ang mga damo ay pagkain sa mga baka; sa mga ibang halaman ay para sa mga tao. Ang gabi ay nagbibigay pagkakataon sa mga maiilap na hayop na humanap ng kanilang makakain na sa Diyos ay nagbubuhat. Sa araw ay magpapahinga ang mga maiilap na hayop, pero babangon ang tao upang magtrabaho at humanap ng kanyang pangangailangan. Sinabi sa talata 24 na ang lahat ng mga ito ay nilkha dahil sa karunungan ng Diyos. Ang awti ay nagtatapos sa napakagandang pagpupuri sa Panginoon. Sana ganon din ang madarama ng mga bata dahil ito ang nais ipadama ng mga dakilang katotohanang ito.

Plano ng Pa-aaral

Pag-aawitan at Pag-aaral ng Bagong Kanta:

Kapag dumating ang mga bata, mag-awitan muna. Awitin ang “Ang Umaga Ngayon Kay Ganda” at “Ang Diyos ay gumawa ng Munso na Maganda” Pagkatapos ng awitan, pag-usapan saglit ang mensahe ng kanta. Sabihin, Tunay na maganda ang nilikha ng Diyos, kaya ngayong umaga ay mayroon tayong awit ng papuri sa Kanya dahil sa kalikasan. Ang pamagat ng kanta ay “Aawitan ko at Pupurihin Ko si Yaweh. Basahin muna ang awit at pagkatapos, itanong ang mga sumusunod, makakatulong ito sa mga bata upang magkaroon sila ng interest na pag-aralan ang awit. Ano ang ibig sabihin ng Yahweh? (Panginoon); Sino ang aawitan at pupurihin natin? (si Yahweh); Kailan nba tayo await at magpupuri?(tuwina hanggang tayo ay nabubuhay); Ano ang sinasabi ng kanta tungkol sa Diyos? (siya ay dakila marunong). Ituro sa mga bata ang kanta mula sa regular na paraan ng pagtuturo

Panalangin:

Panginoon, salamat po sa magandang araw na ito na ibinigay ninyo sa amin. Pinupuri ka naming dahil sa inyong dakilang pag-ibig sa amin. Pinupuri ka naming dahil sa ikaw ay marunong at dakila sa lahat. Tulungan po ninyo kami sa aming pag-aaral sa araw na ito. Sa pangalan ni Jesus ito ang aming dalangin. Amen.

Pag-aaral ng Awit 104

Hatiin sa dawalang grupo ang klase at ipabasa sa kanila ang Awit 104. Pagkatapos nila itong basahin, ipasagot sa kanila ang mga tanong na inihanda, gawin ito sa paraang exciting. Bigyan sila ng mga sagot na nakasulat ng hiwa-hiwalay. Pipiliin nila mula rito ang tamang sagot at ididikit sa tapat ng tanong ang tamang sagot. Pagkatapos, sasabihin ng guro ang tamang sagot sa bawat tanong. Babatiin sa pamamagitan ng palakpalakan ang sinumang grupo ang may pinaka maraming tamang sagot.

Mga Tanong:

Ano ang damdamin ng taong sumulat ng Awit 104? Pagpupuri at Paghanga sa Diyos.
Ano ang nakaka-inom sa ilog na nilikha ng Diyos? Mga hayop na maiilap
Paano ba nakakatulong sa mga ibon ang mga punong kahoy? Nagagawa nila ang kanilang mga pugad sa mga punong kahoy.
Saan ba gingawa ng mga kambing-gubat ang kanilang mga tirahan? Sa mga bitak ng mga bato sa kabundukan.
Sino ang nakakakain ng mga damo at halamang tumutubo dahil sa pagdidilig ng Diyos sa lupa? Ang mga baka at mga tao
Ang araw ay lumulubog sa takdang oras araw-araw, tapos dumidilim. Paano nakakatulong sa mga hayop at mga tao ang kadiliman? Ang mga maiilap na hayop ay nakakahanap ng kanilang pagkain at ang mga tao at ang mga maaamong hayop ay nakakatulog upang sila ay makapagpahinga at handa sa bagong araw
Ayon sa talata 24, bakit nilikha ng Diyos ang napakaraming bagay na maayos at maganda? Sapagkat ang Diyos ay marunong at dakila
Ayon sa tatala 25 naman, anong nilalang ang makikita sa karagatan? Mga malalaki at amliliit na isda
Kanino umaasa ang lahat ng mga ito? Sa Diyos, sapagkat siya’y mapagbigay
Sino ang dapat nating purihin dahil sa magandang kalikasang ito? Si Yahweh

Pagsasa-ulo ng Susing Talata

Manatili sa kani-kanilang grupo ang bawat isa at bigyan sila ng panahon para isaulo ang mga susing talata. At pagkatapos nilang maisa ulo ang talata, ibigay sa unang grupo ang unang bahagi at sa ikawala grupo ang huling bahagi. Gagamitin ito sa panahon ng pagsamba.

Unang Grupo: Sa daigdig, ikaw Panginoon, kay rami ng iyong likha
Ika-2ng Grupo: Pagkat ikaw ay marunong kaya ito ay nagawa.

Paggawa ng Litanya:

Hayaan ang bawat grupo na isulat sa isang manila paper ang mga tatlong bagay sa kalikasan na nais nilang ipagpasalamat sa Panginoon.

Hal: Nagpapasalamat kami sa Diyos sa mga Punong kahoy na nagbibigay ng prutas na
aming nakakain, sa mga isdang nahuhuli sa mga ilog at sa mga halamang nagbibigay ng pagkain at gamot.

Tiyaking hindi magkakatulad ang gagawin ng dalawang grupo, pwede silang alalayan sa paggawa upang maiwasan ang pagkakatulad. At kapag nakagawa na ang lahat, isusulat nila sa ilalim ng kanilang ginawa ang mga katagang “Pinupuri ka namin, Oh Panginoon dahil sa iyong kabutihan” na sabay-sabay bibigkasin sa panahon ng pagsamba.

Pagsamba

Tawag sa Pagsamba: Susing talata (sagutan)
Awit: Mundo na Ginawa Niya, Maganda
Pag-aaral ng Larawan
Litanya: (Sagutan din, mula sa ginawa ng mga bata)
Awit: Aawitan at Pupurihin Ko si Yahweh (at habang inaawit ito, ibibigay
ang mga kaloob)
Pangwakas na Panalangin ng guro.

Teaching Method: Discussion
Class: Younger Elementary (At least Grade 1 and Grade 2)

Pamagat ng Aralin: Ang Kalikasan, Bigay ng Diyos, Aking Alagaan
Pangunahing Kaisipan: Pagkatapos likhain ng Diyos ang sanlibutan, siya’y
lumalang ng tao na siyang mamamahala at tagapag-alaga sa mga ito, kaya pananagutan nating mabuti ang kalikasan sa ikakabuti ng lahat ng mga tao.
Layunin: Upang tulungan ang mga bata na:
Malaman na binigyan ng diyos ang tao ng karapatan at pananagutang mag-alaga sa sanlibutan sa ikabubuti ng lahat ng mga tao.
Tanggapin ang pananagutan na ibinibigay sa atin ng Diyos na may tuwa;
Mag-alaga sa mga nilikha ng Diyos na may galak.
Batayan sa Biblia: Genesis 1.26-28
Susing Talata: “Nilalang ng Diyos ang tao, ginawa niayang kalarawan Niya
upang ang Tao ang mamahala sa isda, ibon, hayop, halaman at buo Niyang kalikasan.” Genesis 1.26b.

Pagkaunawa sa Teksto:

Pagkatapos nilikha ng Diyos ang munco, lupa, dagat, araw, buwan, bitwin, mga hayop, halaman, ibon at lahat ng mga iba pang bagay ay kanyang nilikha ang mga tao. Katangi-tangi ang pagkakalikha sa kanila. Nilikha sila na babae at lalaki na kalarawan ng Diyos. Ang ibig sabihin ng “kalarawan ng Diyos” ay ang pagkakaroon ng abilidad na mag-isip, makipag-ugnay sa isa’t-isa at sa Diyos, at makaunawa ng maraming bagay; sila ay makapagplano sa ikakabuti ng sarili, ng mga ibang bagay at ng ma tao.

Binigyan ng diyos ang mga tao ng napakahalagang tungkulin. Sila ang pinamahala ng diyos sa mga isda, mga ibon, at lahat ng hayop, maging maamo o mailap, malaki o maliit, gayon din naman sa mga halaman. Pinamahala sa kanila ang kalikasan upang gamitin sa ikabubuti ng lahat ng mga tao at lahat ng kalikasan. Napakalawak at napakaselan ang pamamahalang ibinigay ng Diyos sa mga tao, at ito ay dapat na gampanan sa patnubay ng Diyos.

Maaaring tulungan ninyo ang mga batang unawain ang tungkuling ito at Makita kung paano sila gaganap sa mahalagang gawaing ito ayon sa kani-kaniyang mga kakayahan. Sila ay mag-aalaga sa mga halaman at hayop, ang mga pet gaya ng pusa, aso at iba pang katulad nito, sila din ay nakakatulong sa kanilang mga magulang kung may inaalagaan silang mga baboy, manok at iba pang pinagkukunan ng pagkain sa anyo ng karneng ulam. Maaring madama nila ang napakahalaga ang trabaho ng mga tao katulad ng mga magsasaka. Dahil sa maingat na pag-aalaga nila sa mga halaman at hayop ay may mabibiling pagkain ang lahat ng mga ibang mga tao.
Nararapat na pag-aralan ang tungkol sa pag-aabuso ng mga tao sa kalikasan. Sa pamamagitan ng klase ay maaring Makita nila ang dumi na galling sa pagtatapon ng basura kung saan-saan. Maaaring malaman nila na ang dumi ay nakakapagbigay ng sakit sa mga tao. Ang pagkakalat ng basura sa iba’t-ibang lugar ay nakakasira sa kagandahan ng kalikasan na gawa ng Diyos. Maaring bigyan diin ang paglalagay ng mga nabubulok na bagay sa kompost pit upang gamitin sa pagpapayaman sa lupa upang lalong magbunga ang mga halaman. Mahalaga nga ba na unawain ng mga bata na ang mga publikong lugar katulad mga kalsada, parke, paaralan at mga iba pang lugar ay pananagutan ng bawat mamamayang ingatan at panatilihing malinis para sa lahat ng mga tao. Ito ay makapagbbigay galang at pasasalamat sa dakilang Diyos na nagplano at lumikha ng lahat para sa atin.

Gamit sa Pagtuturo:

Song chart na nakasulat ang kantang “Mundo na maganda, Ginawa ng Diyos”
Manila Paper na nakasulat ang Memory Verse na Genesis 1.26-27.
Tula na nakasulat sa Manila Paper
Biblia, pentel pen at Manila Paper

Plano ng Pag-aaral

Pag-aawitan

Kung dumating na ang mga bata mag-awitan muna. Panatilihin silang nakatayo para sa panimulang panalangin na pangungunahan ng Guro o di kaya’y mag assigned sa mga isa sa mag-aaral. Ituro ang bagong awit na pinamagatang “Mundo na Maganda, Ginawa ng Diyos.” Pagkatapos ituro ang bagong awit, sabihin ang Tema ng sesyong ito na pag-aaralan. Tignan ang Pagkaunawa sa teksto para sa impormasyon na makakatulong sa pagbibigay ng input sa paksa.

Paglalakbay sa Kapaligiran

Ipabatid sa mga bata na sa araw na ito ay lalabas sila para magmasid sa kapaligiran, ipang makita nila ang kapaligiran. Mas makakabuting paghandaan ito ng mas maaga. Pupunta ang mga bata sa lugar na itinakda lamang ng guro. Dalhin ang mga bata sa mga lugar na may magagandang tanawin, maraming bulaklak, tanim na halamang gulay, mga kagubatan na puno ng punong kahoy na namumunga at di namumunga, maaring ipaliwanag ang kahalagahan nito sa tao at sa kalikasan. Dalhin din sila mga lugar na madumi, maraming basura, mga baradong kanal at iba pang pangit na sitwasyon, ipaliwanag din sa kanila ang mga negatibong epekto nito sa tao, sa ibang nilalang at sa kalikasan

Kung walang pagkakataon o lugar na pwedeng pagdalhan, pwedeng manood na lamang ng isang documentary film na nagpapakita sa kalagayan ng kalikasan. Kung parehong di kakayanin, pwedeng magpakita na lamang ng mga larawang nagpapakita sa kalagayan ng kapaligiran.

Pagkatapos ng pamamasyal, panonood ng film o mga larawan, bigyan sila ng ilang minuto na makapagpajinga bago dumako sa talakayan hinggil sa kanilang nagging karanasan sa pamamasyal, panonood ng film o ng larawan. Maghanda ng ilang mga katanungan na magiging gabay sa talakayan.

Mga gabay na tanong para sa talakayan:

Anu-ano ang mga nakita ninyo sa ating pamamasyal/panood?
Alin o ano sa mga bagay na nakita ninyo ang inyong nagustuhan? Bakit?
Anong bagay ang hindi ninyo nagustuhan sa inyong nakita? Bakit?
Kapag malinis ang kapaligiran ano ang mabuting bagay ang idudulot o ibibigay nito sa mga tao?
Kung marumi ang kapaligiran ano ang magiging epekto nito sa tao at sa lahat ng may buhay sa daigidig.
Sa mga nakita ninyong nilikha ng Diyos na sinira ng tao, ano kaya ang pwede nating magawa para makatulong sa pagpapanumbalik nito sa kaayusan?
Sa mga nakita ninyong nilikha ng Diyos na magagandang bagay, ano kaya ang pwede nating magawa para mapanatili natin itong maayos at maganda?
Ano kaya sa palagay ninyo ang nararamdaman ng Diyos kung nakikita niyang sinisira ng mga tao ang kalikasang kanyang nilikha?
Kung may nakita kayong katulad ninyong bata na sinisira ang mga halaman o di kaya’y nagkakalat ng basura ano ang inyong gagawin?
Alin sa mga nakita ninyong nasira sa ating kapaligiran ang maaari pa nating ayusin upang maibalik ang kagandahan ng kalikasan.
Alin ang ang mas gusto ninyong lugar na puntahan at tirahan, ang lugar na malinis o lugar na marumi? Bakit?
Sa palagay ninyo kung nasira na ang mga nilikha ng Diyos ano kaya ang posibleng mangyari sa mundo?
Kung lahat ng mga tao’y magtutulungan at magmamalasakitan para sa mundo, ano kaya ang mangyayari sa mga naisarang kapaligiran. Bakit?
Ano sa palagay ninyo, bakit kaya nilikha ng Diyos ang tao matapos niyang likhain ang lahat ng bagay sa daigdig? (Kung walang malinaw na sagot ang bata sa tanong ito, pwedeng ipaliwanag ito ng guro. Ipaliwanag ang kaugnayan ng tao sa Diyos at ang kapangyarihan ng tao sa lahat ng bagay. Mahalagang maunawaan nila na ang kapangyarihang ibinigay sa tao sa lahat ng nilikha ng Diyos ay upang tiyakin na mapapangalagaang mabuti ang lahat ng kalikasan at magamit ito para sa ikabubuti ng lahat.)

Magplano ng mga tiyak o posibleng gagawin ng mga bata upang pangalagaan ang kalikasan, upang maisaayos ang mga nasirang kapaligiran para sa lalong ikagaganda ng mga lugar, gaya ng tahanan, simbahan at komunidad.

Pag-aaral ng Tula

“Mundo na Ginawa ng Diyos”

Ang kalikasan na ito; handog ng Diyos sa tao
Punong-puno ng kagandahan; Hindi kukupas kailanman
Pagkakalat at pagsira ay iwasan; Mundong bigay ng iyos ay alagaan
Gawain sa atin ay nakalaan; Tapusin nang siya ay masiyaha.

Pag-aaral/pagsasa-ulo ng Susing Talata

Pagsamba (I-assigned ang mga bata)

Awit
Tawag sa Pagsamba: (Memory Verse, pwedeng sagutan)
Tula: Mundo na Ginawa ng Diyos
Litanya: Bibigkasin ang mga nabuong plano para pangalagaan ang kalikasan.
Awit: “Mundo na Maganda, Ginawa ng Diyos” (at habang umaawit, ibibigay ang
mga handog)
Panghuling Panalangin ng Guro

Teaching Method: Role Playing
Class: Middle Elementary (At least Grade 3 and Grade 4)

Pamagat ng Aralin: Ang Diyos ay Tapat at Nagibibigay ng Ating
Pangangailangan.
Pangunahing Kaisipan: Ang Diyos ay tumutugon at nagmamalasakit sa kabuuang
pangangailangan ng tao. Tinawag niya si Moises upang palayain ang kanyang bayan. Ang Diyos ay gumagawa at tumutugon pa rin hanggang sa ngayon.
Layunin ng Aralin: Upang tulungan ang mga bata na:
1. Masuri ang pangyayari sa kasaysayan ng Israel nang sila’y lumaya mula sa Egipto;
2. Makita ang katapatan at ang patuloy na paggawa ng Diyos;
3. Maiugnay ang kabutihan ng Diyos sa kanila
Batayan sa Biblia: Exodo 3.1-11; 16.11-15, 31; 17.1-7
Susing Talata: “Sa gayon’y malalaman nila na ako si Yahweh, ang kanilang
Diyos.” Exodo 16.12b at “Si Yahwehang aking watawat!” Exodo 17.15

Pagkaunawa sa Teksto:

Ang ibig sabihin ng Exodo ay “pag-alis” at tumutukoy ito sa pinakamahalagang pangyayari sa kasaysayan ng Israel – ang pag-alis o ang paglaya mula sa Egipto papunta sa lupang pangako na masagana. Si Moises ang lalaking hinirang ng Diyos upang pangunahan ang kanyang bayan sa paglaya. Pinatnubayan sila ng Diyos at pinagkalooban ng kanilang pangangailangan. Bagamat may ilang pagkakataon na nagreklamo sila kay Moises at pagdudahan kung kasama nga nila talaga si Yahweh. Sa kabili ng pagiging reklamador ng Israelita nanatiling tapat ang Diyos sa kanila, pinagkakalooban pa rin sila ng kanilang pangangailangan. Kahit na kung minsan, sumusuko na si Moises dahil sa katigasan ng ulo ng mga Israelita, pero gaya ni Yahweh, nananatiling matatag si Moises na pangunahan ang bayan ng Diyos papunta sa lupang pangako.

Gamit sa Pagtuturo:
1. Biblia
2. Barbeque stick, colored paper
3. Song chart na nakasulat ang kantang “Go Down Moses”
4. Mga pangungusap na nakasulat sa Manila Paper

Plano ng Pag-aaral

Pag-aawitan

Umawit muna ng mga kantang kabisado na ng mga mag-aaral, habang hindi pa ganap na buo ang klase, kung sa Tanya ay matami nang mga bata, ituro ang bagong kanta na pinamagatang “Go Down Moises”. Basahin muna ang kanta at iapaliwanag ang mensahe nito bago pag-aralan ang tono ng kanta. Pagkatapos awitin ito ng may kasiglahan.

Pag-aaral ng Biblia o Batayan ng Araln:

Hatiin sa tatlong grupo ang mga bata at ibigay sa kanila ang mga talatang kanilang pag-aaralan.

Unang Grupo – Exodo 3.1-11
Ika-2ng Grupo – Exodo 16.11-15, 31
Ikatlong Grupo – Exodo 17.1-7

Basahin nila ito ng sama-sama at pag-aralan kung paano ito iuulat sa paraan ng isang dula o role playing, hayaan silang magplano kung paano nila pagkakasyahin ang kanilang bilang mula sa sitwasyon ng tekstong naka assigned sa kanila. Pero pwedeng mag mungkahi kung nakikitang nahihirapang mag plano para sa isang presentasyon. Pwedeng sabihin sa bawat grupo ang mga idea gaya ng:

Sa unang grupo na tinawag ng Diyos si Moises para ilabas at mapalaya sa Egipto ang bayang Israel, sapagkat sila’y naghihirap, at sa ikalawang grupo naman ay narinig ng Diyos ang reklamo ng mga Israelita, kaya tinugon ng diyos ang kanilang mga pangangailangan gaya ng pagkaing karne at tinapay, sa gayon malalaman nilang ang Diyos ay si Yahweh ang kanilang Diyos. At sa ikatlong grupo naman, na sa ilang ang mga Israelita ay talagang nauhaw at nag-alinlangan sa diyos kung talagang pinapatnubayan nga sila o hindi. Nagalit sila kay Moises at nagtalu-talo. Sa isang banda pinaalalahanan sila ni Moises na kailangan nilang magtiwala sa Diyos.

Pagkatapos ng presentasyon ng bawat grupo, pwede silang tanungin kung ano ang kanilang pakiramdam sa kanilang ginawa at lagumin ng guro ang buong presentasyon. Makakatulong din sa kanila kung sila mismo ang gagawa ng mga kabutihang ginawa ni Yahweh sa baying Israel at ikumpara ito sa kasalukuyang kalagayan.

Hal:

Mga Tulong ng Diyos sa Ating Panahon Mga tulong na ginawa ng Diyos sa
bayang Israel

1. 1
2. 2
3. 3
Paggawa ng Watawat

Pagawain ang mga bata ng watawat. At sa kanilang ginawang watawat ay isusulat nila ang mga talatang kanilang isasa ulo. “Sa gayon’y malalaman nila na ako si Yahweh, ang kanilang Diyos.” Exodo 16.12b at “Si Yahweh ang aking watawat!” Exodo 17.15. Sabihin sa mga bata. Ito ang itinawag sa altar na itinayo ni Moises ng ilabas niya ang mga Israelita. Hawakan ninyo ang watawat ni Yahweh, patuloy nya tayong pangungunahan.

Bigyan sila ng tig-iisang stick, papel, pandikit at krayola. Magparada pagkatapos gawin ang mga watawat, papilahin ang mga bata at umikot ng minsan sa labas ng school habang binibigkas nila ang mga talatang nakasulat sa kanilang mga watawat. Pwedeng gumawa pa ng ibang pangungusap gaya ng Iingatan tayo ng Diyos, Ang diyos ang nagbibigay ng ating Pangangailangan, Napakabuti ng Diyos, magalak tayo sa kanya.”

Pagkatapos ang parada, pwedeng pagdikit dikit ang mga watawat para makabuo ng isang mobile na salita at ilagay sa digdig na kung saan mababasa ng sinumang papasok sa loob ng silid paaralan o ng simbahan.

Pagsamba:

Awit
Susing Talata (pwedeng sagutan)
Sagutang Pagbasa: Mula sa inilistan na paghahambing na ginawa ng Diyos noon sa
bayang Israelita at sa panahon ngayon
Awit: Go down Moses (at habang umaawit, ibibigay ang mga kaloob)
Panghuling Panalangin: Mula sa isang mag-aaral.

Teaching Method: Buzz Group
Class: Middle Elementary (at least grade 3 and grade 4)

Pamagat ng Aralin: Si Noe at ang Malaking Baha
Pangunahing Kaisipan: Sinunod ni Noe ang Diyos sa pamamagitan ng paggawa ng
arko. Gusto ng Diyos na sumunod at magtiwala tayo sa kanya.
Layunin: Upang tulunganang mga bata na:
1. Maisalarawan ang kuwento ni Noe;
2. Maunawaan na gusto ng Diyos na maging masunurin tayo katulad ni Noe;
3. Naisin na sumunod sa ipinag-uutos ng Diyos.
Batayan sa Biblia: Genesis 6.5-9.17
Susing Talata: “Napakabuting tao ni Noe; siya na lamang ang natitirang matuwid
nang panahong iyon, palibhasa’y namumuhay na kasama ng Diyos.” Genesis 6.9

Pagkaunawa sa Teksto

Dahil sa kasamaan ng sangkatauhan, umabot na ito sa isang yugtong hindi na makayang tignan ng Diyos at lubos na ikinalungkot ni Yahweh ang pagkalalang sa tao at sinabi niyang ito’y kanyang lilipulin, lahat ng tao, hayop at mga ibon. Bagamat masakit sa kanyang kalooban wala itong mapagpipiliin kundi ang lipulin ito. Sa mga nilalang niya, tanging si Noe lamang kasama ang kanyang buong sambahayan ang natagpuang matuwid at karapat-dapat sa kanyang paningin at pamantayan, kaya nagpasya itong iligtas ito sa lahat ng lahi upang pagsimulan ng bagong nilikha. Kaya inutsan niya itong gumawa ng isang arko para isakay ang lahat ng planong iligtas ng Diyos.

Gamit sa Pagtuturo

1. Biblia
2. Song chart na kinasusulatan ng kantang “Si Noe’y Gumawa ng Arko”
3. Gamit sa pagkukuwento
4. Extrang manila paper, coupon bond, crayola, karton, lapis o panulat

Plano ng Pag-aaral

Pag-aawitan

Umawit muna ng mga kantang dati na nilang alam. Kapag kumpleto na ang mga bata, ituro sa kanila ang kantang “Si Noe’y Gumawa ng Arko.” Kapag alam na ng mga bata ang tono at kaya na nilang kantahin ito ng sila lamang, ituro naman ang galaw ng kanta.


Buzz Group

Hatiin ang klase sa pares na mga grupo. Pagtambalin ang isang magaling magbasa sa hindi gaanong bihasa. Ipabasa sa bawat grupo ang mga sumusunod na mga talata.

1. Genesis 6.9-22
2. Genesis 8.1-19
3. Genesis 7.1-24
4. Genesis 8.20-22; 9.8-17

Sa maliliit na grupo, babasahin ng isang bata ang mga talatang ipinababasa ng guro mang malakas, para marinig ng kanyang kapareha o kasama sa grupo. Pagkatapos ay isasalaysay ng nakinig ang binasa sa kanya. Uulitin ang proseso – ang nakinig naman ang siyang magbabasa at ipapaulit ang narinig ng isa hanggang makatapos silang lahat.

Pagkukuwento

Hayaang ikwento ng bawat grupo ang kanilang nabasa sa Biblia sa malaking grupo. At pagkatapos na magkwento ang mga bata, lagumin ng guro ang kwento ng mga bata.

Paggawa ng Libro

Ang bawat grupo ay magtutulong-tulong sa paggawa ng mga larawan batay sa kanilang binasang mga talata. Gagawa sila ng drawing sa coupon band at ididikit sa isang matigas na papel lalagyan nila nila ito ng kulay. Pagkatapos, iipunin ang ibang ginawa ng ibang grupo at bubuuin ito hanggang makabuo ng isang kwento ayon sa kanilang binasa. Susulatan ang bawat pahina ng akmang pangyayari, lalagyan ng tali ang isang bahagi ng pahina na magreresulta na para itong isang malaking libro. Ibigay ito sa iglesya pagkapaos ng klase para maisama sa silid aklatan ng iglesya na maaring gamitin sa mga susunod na panahon.

Pananambahan

Pag-aawitan
Susing Talata: Sabay-sabay na sasambitin ng mga bata
Pagbasa sa ginawang Libro: Pwedeng mag assigned ng mga bata para magbasa
Awit: “Si Noe’y Gumawa ng Arko” (at habang inaawit ang kanta, kokolektahing ng
isang bata ang offering)
Panghuling Panalangin na gagawin ng Guro

Teaching Method: Through Music
Class: Older Elemetary (at least grade 5 and grade 6)

Pamagat ng Aralin: Si Yahweh, Ang Lumikha
Pangunahing Kaisipan: Ang Diyos na si Yahweh ang lumikha ng lahat bagay. Nilikha
Niyang may kaayusan ang daigdig. Si Yahweh ay walang hanggang Diyos – nauna pa sa daigdig at mananatili kailanman.
Layunin: Upang tulungan ang mga bata na:
1. Makilala at pasalamatan si Yahweh na lumikha ng dagdig
2. Pahalagahan ang kaayusan ng kanyang mga nilikha
3. Malaman ang nangyayaring kaguluhan na likha ng tao sa kapaligiran
Batayan sa Biblia: Genesis 1.1-31; awit 90.2
Susing Talata: “Pinagmasdan ng Diyos ang lahat niyang ginawa at lubos siyang
nasiyahan.” Genesis 1.31a

Pagkaunawa sa Teksto

Inilalarawan sa unang kabanata ng Genesis na mula sa madilim at napakalalim na katubigan, lumikha ang diyos ng isang maayos at maaliwalas na daigdig. Sa Hebreo, ipinahihiwatig ng salitang “dilim” ay kasamaan, ang tubig naman ay sumisimbolo sa kabutihan at liwanag, ang lupa at langit at simbolo ng kaayusan. Mula sa kaguluhan, lumikha ang Diyos ng kaayusan. Sa bawat yugto ng paglikha, bawat bagay na nadadagdag sa kaayusan ng lahat, sinasabi ng Diyos na “mabuti.” Matapos likhain ng Diyos ang lahat kasama na ang mga tao, umiral na ang kaayusan, pinagmasdan nya itong muli at kanyang winika ang salitang “mabuti”

Pinatutunayan ng Salmista – Awit 90.2 – na naroon na si Yahweh bago pa likhain ang daigdig. Siya’y walang pasimula at walang hanggan, hindi siya maikukulong at mahahangganan ng panahon, ng kalawakan at ng iba pang sukatan ng tao. Higit siyang mas malaki sa sangsinukob.

Ipinapaalam sa atin ng teksto ang kaayusan na umiiral sa sanlibutan ay kaayusang itinakda ng Diyos. Ating katungkulan ngayon na panatilihin ang kaayusang ito sa daigdig. Sa ating pagpapabaya sa pagkasira ng kalikasan at ng kaayusan nito, nanganganib ang buong sandaigdigan na dumanas ng pagdurusa at paghirap. Kaya mahalaga dapat nating maunawaan ang kaugnayan natin sa nilikha ng Diyos.

Gamit sa Pagtuturo

1. Biblia
2. Imnaryo o song chart na kinasusulatan ng kantang “Itong Sanlibutan ay sa Aking Ama”
3. Manila paper, crayola, pentel pen, lapis, anim na maliliit na papel na may bilang 1 hanggang 6, scoth tape or thumbtacks.

Plano sa Pagtuturo

Pag-aawitan at Pag-aaral ng Bagong Kanta

Habang hindi pa dumarating ang malaking bahagi ng klase, maaring mag-awitan muna ng mga regular na kinatakanta sa panahon ng Sunday school. At kung sa Tanya ay malaking bilang na ng mga bata ay dumating na, simulan ng ituro ang kanta sa imnaryo na kakailangan sa pagtuturo. Kung walang sapat na Imnaryo, bagamat mas makakabuting gumamit ng imnaryo, tiyaking nakasaulat ito sa isang manila paper. Magpatulong sa Diakonesa kung hindi gaanong kabisado ang kanta o di kaya’y pakinggan ito sa tape. Tiyaking matutunan ng mga bata ang tamang tona at nota ng kanta.

Pagbasa sa Batayang Teksto

Bigyan ang bawat isa ng Biblia o tiyaking may dala silang Biblia sa kanilang pagpasok, kung wala, mag provide para lahat ay may hawak na Biblia. Basahin ang teksto ng salitan. Pagkatapos basahin ang teksto, hatiin sa tatlo o anim na grupo ang klase. I- assigned ang bawat grupo sa bawat araw na paglikha, kung tatlong grupo lang 2 araw ang i-assigned sa bawat grupo. Bigyan ang bawat grupo ng imnaryo o kopya ng kantang “Itong Sanlibutan ay Sa Aking Ama”

Itala ang lahat ng mga bagay na nilikha ng Diyos na makikita sa kanta at hanapin sa batayang teksto, itala kung pang ilang araw ito nilikha, sa anong teksto ito matatagpuan, maaring isulat ang teksto na naglalaman ng nilikha na matatagpuan sa kanta.

Paglalarawan ng Sangnilikha sa Pamamagitan ng Drawing at Paglikha ng Kanta

Batay sa grupo, iguhit nila ang lahat ng nilikha na nabanggit sa araw na nakatoka sa kanila, iaayos ito na parang sila ang lumikha, batay sa kanilang intension. Lagyan din ito ng salita na naglalarawan sa kanilang obra. pagkatapos nilang lumikha larawan, lilikha sila ng isang awit sa tono ng “Itong Sanlibutan Ay Sa Aking Ama”

Talakayan

1. Ano ang ating masasabi sa kaayusang ginawa ng Diyos noong una niyang likhain ang daigdig?
2. Ano ang inyong masasabi sa kasalukuyang kalagayan na inyong nakikita sa ngayon?
3. Paano natin mapapanatili ang kaayusang itinakda ng Diyos sa kalikasan?
4. Anu-ano ang ibunubunga kung mawawala ang kaayusang itinakda ng Diyos sa kalikasan?

Lalagumin ng guro ang talakayan makakatulong ang nasa “pagkaunawa sa tekso para sa gagawing paglalagum ng paksa o aralin.

Pagsamba

Awit: “Itong SanLibutan ay sa Aking Ama”
Pagbasang Salitan: Mula sa kanilang sariling pangungusap sa bawat araw ng paglikha.
Paghahandog: (habang inaawit ang kanilang nilkhang kanta.
Panghuling Panalangin: Ng guro

Reflection Paper on Biblico-Ethical Issues in Human Sexuality

The Crime of Padre Amaro

Walang perpektong tao o nilalang sa mundo, ang lahat pwedeng magkamali maging ang mga taong itinuturing na “banal” ng lipunan – ang mga taong nasa simbahan, pari, madre, diakonesa, pastor at iba pang katulad nito.

Naka sentro sa mga pari ang pelikulang “The Crime of Padre Amaro” mga kwentong nagsasaad ng mga kahinaan at kalakasan ng isang taong nakatago sa likod ng pagiging isang alagad ng simbahan, ano man ang kanyang edad, katayuan sa struktura ng simbahan, lugar na kinalalagyan niya. At ang bawat isa ay nagpapakita ng “normal” na gawi at panuntunan sa buhay ayon sa hinihingi ng pagkakataon. At sinusukat ang kanilang ginawa ayon sa mga pamantayan at patakaran ng simbahan.

Sa isang banda, ano nga ba ang mali, halimbawa kung magkaroon man ng sexual na relasyon si Padre Benito sa isang babae, binata naman si Padre at maaring byuda na iyong babae, wala akong makitang mali doon, ang problema hindi sila pinahihintulutan ng struktura at patakaran ng simbahan, ganon din ang kaso ni Padre Amaro. Wala akong nakikitang mali sa relasyon, ang problema may nilalabag nilang patakaran. Ang tanong, saan nakabatay ang kawastuhan ng isang patakaran?

Hindi ko problema iyong pakikipagkaibigan ni Padre Benito sa isang drug Lord, wala akong makitang mali doon, si Hesus nga nakipagkaibigan din naman sa mga itinuturing na “makasalanan” sa lipunan, kay Zaqueo at nang sinabi ni Zaqueo na ibabalik nya sa tao ang mga perang nakuha sa panloloko, tinanggap naman ni Jesus na ibalik nya ito. Lalo na si isyu ni Padre Natalio na pakikipag-ugnayan o mas mabuting sabihing pakikipamuhay nya sa mga “rebelde”. Kahit saan anggulo natin tignan, HINDI MASAMA ANG MAKIPAMUHAY SA NAKIKIBAKANG MAMAYAN NA NAGHAHANGAD NG KALAYAAN.

Balik tayo sa dalawang pari na nagkaroon ng relasyon sa mga babae, sa isang mag-ina. May problema sa loob ng sistema, nakalimutan yata ng simbahan na ang mga pari, madre o sabihin nating mga mananampalataya ay mga tao, kung sa salitang kanto ay may natural na “libog” sa katawan, na bahagi ng kabuuang pagkatao ng isang tao. Oo, bagamat sinasabi nating kaya natin itong kontrolin, pero kailangang tanggapin natin na parte ito ng ating pagkatao. Ang mali ay nasa consequences ng kanilang mga ginawa na litaw na litaw na karanasan ni Padre Amaro.

Pwede nating isa-isahin ang mga nagawang “kamalian” ni Padre Amaro. Pagsasamantala sa “kahinaan” ni Amelia. Alam nyang nasa krisis ang relayon ni Amelia at ng kanyang karelasyon bagamat may pagsisikap sana syang ayusin, kaya lang sa bandang huli, bumigay din at sa kanyang naging pasya na makipagrelasyon kay Amelia, nasundan ng nasundan ang kanyang mga maling nagawa. Pagsisinungaling para maitago ang pakikipagrelasyon kay Amelia at upang mabigyang laya ang matinding pagnanasa ditto, pagsisinungaling na kasing bigat ng panloloko, una kay Padre Bineto, sa nanay ni Amelia, sa katiwala ng simbahan. Ginamit pa niyang dahilan ang bokasyon ng pagmamadre at idinamay pa ang isang may kapansanan na miembro ng simbahan sa kagustuhan maisagawa ang nararamdaman. At ang pinaka matinding ginawa nito ay isagawa ang abortion dahil nabunga ang kanilang ginawa. Hindi dahil hindi pwedeng manganak si Amelia, kundi dahil nanganganib na matanggal sya sa pagiging pari kung malaman na may nabuntis ito.

Para sa akin, kung meron man kasalanan o krimeng ginawa si Padre Amaro ay iyong mas pinili nitong manatiling Pari kaysa pakasalan si Amelia na nagresulta sa kamatayan ng dalawang nilalang – si Amelia at ang kanilang magiging anak. Lumalabas pa nga sa pelikula ay isa syang bayani, sapagkat ang pagkakaalam ng mga tao, iyong kasintahan ni Amelia ang nakabuntis kay Amelia at iniligtas lamang ni Padre Amaro. Kaya, kung susumahin sa isang salita, ang krimen ni Padre Amaro ay pagiging “MAKASARILI”

May obserbasyon at reserbasyon din ako kay Amelia. Pagdating sa kanyang kasintahan na Journalist, napaka konserbatibo nya, kung tutuusin, normal sa kanyang kasintahan na maglambing, kasintahan nya iyon, magkarelasyon sila, pero bakit pagdating kay Padre Amaro, pwede naman pala. Isa pa, isa syang “debotong” katoliko, alam nya at aral sya sa mga patakaran ng simbahan na ang Pari ay hindi pwedeng mag-asawa, na hindi sya pwedeng pakasalan, sa simula pa lang alam na niya ito, pero pumasok at pumayag pa rin itong makipag relasyon kay Padre Amaro na humantong pa sa relasyong may pagtatalik na. Hindi ko Makita iyong logic, sa kasintahan nyang journalist anytime pwede syang pakasalan, kay Padre Amaro, pwede rin kung pipiliin sya ni Padre Amaro na pakasalan, kaso hindi iyon ang nangyari.

Hanggang saan ba natin dapat sabihin na ang isang babae ay mahina dahil sya ay babae at ang lalaki dahil sya ay lalaki ay malakas. Sa pelikula kapwa may naging kahinaan, babae man o lalaki, alagad ng simbahan man o hindi. Sa isang banda hindi naman natin pwedeng ikahon ang kakayahang labanan ang tukso sa pagiging lalaki at babae, kung tukso ngang masasabi iyon. Ang usapin ng pagiging matuwid ay hindi pwedeng nakabatay sa kasarian ng isang tao o ang kanyang pagiging makasalanan, pagiging mahina o malakas, kailangan din nating kilalanin ang mga struktura ng lipunan ay nakakaapekto sa pagkatao ng isang tao.

Bridges on Madison Country

Lahat ng babae at lalaki na nagpakasal ay nangarap ng isang masayang tahanan o pamilya. At lahat ng paraan ay ginagawa para ang mithiing ito ay magkaroon ng katuparan sa panahon ng kanilang pagsasama bilang mag-asawa.

Ang pelikula ay kasaysayan ng isang pamilya na sa unang entrada ng palabas ay masasabing isang masayang pamilya. Larawan ng isang responsabling asawa kapwa ang lalaki at babae sa pelikula, mga anak na mababait. Pero kung minsan totoo ang kasabihang hindi lahat ng nakikita ng mata iyon ang buong larawan ng katotohanan.

Umikot ang pelikula sa dalawang karakter, si Meryl Streep at Clint Eastwood na nagkagustuhan sa unang pagkikita. Sa akin questionable at problematic ako sa konsepto na pwedeng magkagustuhan ang dalawang nilalang na magkaiba o magkapareho ang kasarian sa unang pagkikita pa lamang. Isang paghanga na pwedeng humantong kaagad sa pagkakaroon ng damdaming “true love” sa isang maiksing panahon? May ganon?

Ano nga ba ang nagtutulak sa isang taong may asawa, babae man o lalaki na maghanap ng pagmamahal at pagkalinga mula sa iba, sa unang tingin parang hindi matanggap na may problema si Meryl Streep na humantong sa pakikpagrealsyon nya kay Clint Eastwood, isang kakulangang nasumpungan nya ditto. Mahirap ipaliwanag at hanapan ng paliwanag kung ang tingin natin mali ang ginawa ni Meryl Streep, kaya kung magpapalalim tayo sa sitwasyon nya sa loob ng pamilya pwede nating masabi na may problema, wala tayong masyadong makita na sitwasyon maliban sa pagiging abala nya sa pag-aasikaso sa kanyang mag-aama at may sitwasyong pang nag aayos ito sa kanilang taniman.

Kung paghahambingin ang sitwasyon nya kasama ang pamilya nya at ni Clint Eastwood mapapansin natin ang malaking kaibahan, parang mas naging Malaya sya na magawa ang gusto nya kapag si Clint Eastwood ang kasama nya, mga sitwasyong hindi ipinakita sa pelikula kung ang kasama nya ay iyong pamiya nya.

Malaking katanungan sa akin ang isinulat nya sa journal nya na kaya nya hinihiling na isabog ang abo nya sa kaparangan ng tulay ay sapagkat sa boung buhay nya bilang kanilang ina ay inilaan nya ito para sa kanila, hindi ba pwedeng kahit sa pamamagitan nito ay makapiling nya ang inaakala nyang mahalaga sa kanya o binigyan ng halaga sa buhay nya.

Kung titignan tila hindi sapat ang haba at tagal ng isang relasyon bilang mag-asawa, bilang mag-ina upang mapanday ang isang matibay na ugnayan, matatag na pamilya o isang perpekto at masayang pamilya. Sabagay ang paghahangad ng isang perpektong pamilya ay isang ideal lang, ngunit walang katotohanan. Ang bawat bagay o sitwasyon ay lagging may kulang. Ang importante handa tayong tuklasin ang mga kakulangang ito para mabigyan ng kasapatan.

Sa bandang huli, matapos mabasa ng magkapatid ang journal ng nanay nila, bigla silang nagkaroon ng evaluation sa kanilang sarili, ang kanilang pakikipag ugnayan sa kanilang asawa at kapamilya. Sa tingin ko, naunawaan nila ang nanay nila kung bakit nagawa nitong magkaroon ng karelasyon sa iba, bagamat hindi nila ito matanggap ang kanilang ginawa ay isang pagpapakita ng pagpapatawad sa kanilang ina sa inaakalang nilang nagawa nyang kasalanan sa kanila.

Ilang mga bagay ang pwede nating matutunan sa pelikula, una, hindi natin pwedeng ikahon sa ating sariling paraan at palagay ang kasapatan ng isang sitwasyon, pwedeng ang ating mga kakulangan ay matagpuan sa iba, ang mahalaga matutunan nating tanggapin ito. Pangalawa, maging sensitibo tayo sa pangangailangan ng iba, mabuting magtanong kaysa makuntentong maghintay ng sasabihin ng iba. Pangatlo, lahat ng bagay na nagaganap ay may dahilan, hindi ito isang kapalaran na tanggapin na lang o hahatulan ng walang pagsasa-alang-alang sa damdamin at sitwasyon ng mga taong sangkot sa pangyayari. At panghuli, hindi lahat ng nangyayari sa loob ng isang sitwasyong itinuturing na “legal” ay tama at ang mga nagaganap sa labas nito ay mali.

Bata, Bata Pano Ka Ginawa

Punong-puno ng kontradiksyon at tunggalian ang pelikula na nagpalitaw sa katangian na bawat tauhan sa pelikula. Pwede nating isa-isahin ang mga sitwasyon at mga tunggaliang kinaharap ng bawat isa.

Si Leah sa pagitan ng kanyang mga anak, ang madalas nilang pagtalunan ay ang kanilang sitwasyon, na pilit ipinapaunawa sa kanila ni Leah na iyon talaga ang sitwasyon, magkapaitd sila, pero mag kaiba ang Ama at apelyedo. Sa pagitan naman ni Maya at Ogei, mga anak ni Leah kay Ding at Raffy. Ang tunggalian naman ay kung sino ang mas mahal ng nanay nila at kung sino ang mas magaling na tatay.

Sa pagitan ni Leah at ni Ding. Iba ang gusto ni Ding sa gusto ni Leah. Gusto ni Ding laging sasama si Leah kung saan pupunta si Ding na ayaw naman ni Leah dahil may gusto rin itong gawin para sa sarili nya. Sa pagitan naman ni Leah at ni Raffy, ang madalas na pagtawag ng Mama ni Raffy para pauwiin, na ramdam ni Leah na ayaw sa kanya ng Mama ni Raffy na tila di maramdaman n Leah na kaya syang ipagtanggol ni Raffy sa kanyang Mama.

Si Leah at si Johnny na kasama niya sa trabaho. Bagamat lagging nakahanda si Johnny na makinig sa mga frustration ni Leah may mga di pa ring kayang tanggapin si Johnny na prinsipyo si Leah. Ang sobrang pagiging liberal at pagiging open kahit sa usapin pa ng pagkagusto ng isang babae sa isang lalaki. Si Leah at ang prinsipal na sa unang paghaharap ay di nagka intindihan ngunit sa bandang huli ay naging matalik na magkaibigan. Si Leah at ang naging asawa ni Ding. Medyo nagtatantyahan sa isa’t-isa at marami pang ibang sitwasyon na nagpapakita ng mga magkakaibang katangian na makikita kapwa sa babae at lalaki, anuman ang edad, inabot ng edukasyon at katayuan sa buhay.

Kaya sa akin ang pelikula ay nagpapakita ng isang delimang kakaharapin o kinakaharap ng isang tao, anuman ang kanyang kasarian.

Gusto kung bigyan pansin ang mga katangian ni Leah, kung paano nya hinarap ang mga sitwasyon, mula sa kanyang mga dalawang anak, asawang iniwan sya at lalaking kasama nya bahay na sa bandang huli ay iniwan din sya, ang prinsipal, si Johnny ang madre at maging ang sarili nya mismo.
Si Leah ang tipo ng babaeng may tiyak at depinidong prinsipyo sa buhay, may paninindigan. Ang isang magandang katangian ni Leah at ang kanyang prinsipyong “wala siyang dahilan para ihingi ng tawad ang buhay na pinili nya.” Walang masama sa gayong prinsipyo, ang tawag natin ditto, ang lahat ng ating mga naging pasya ay isang “internal” na kapasyahang tanging tayo lamang ang may kontrol nito, na walang dapat sisihin o purihing iba anumang ang mga naging resulta nito, ang mga panlabas na sitwasyon ay nakakatulong lang na salik upang maging madali sa atin ang magpasya. Si Leah, isang babaeng may matatag na personalidad na sadyang kailangan sa klase ng buhay at trabaho na kanyang nararasanan.

Kung magpapalalim tayo sa pamantayan ni Leah sa buhay, parang sinasabi nito na ang lahat ng pangyayari sa ating buhay ay resulta ng ating mga naging pasya at piniling buhay, na ito ang gusto natin at kung anuman ang kalalabasan nito o resulta nito, kailangan natin itong tanggapin, masama o mabuti man ang naging resulta, at kung kailangan nating punahin ang ating sarili ay dapat nating punahin para maiwasto ang anumang maling pasya.

Magandang Makita rin ang mga katangian ng mga lalaking dumaan sa buhay ni Leah. Una, sa Ding, sa isang banda, hindi natin masisisi si Ding na iwanan ni Leah, a matter of choice, bagamat kapwa nila ito ginusto, ang maganda doon, hindi ipinilit ni Ding ang gusto nya, hinayaan nyang magpasya si Leah kung sasama o hindi, bagamat ang naging kahinaan ni Ding hindi nya sinupurtahan si Leah sa pagpapalaki kay Ogie. Si Raffy naman, masyadong litaw ang pagiging segurista, may kaduwagan na katangian kung minsan ng pagiging makasarili, ang iniisip lang nya ay sarili nya na nagresulta ng tuluyang pag-iwan kay Leah. Si Johnny, bagamat litaw pa rin ang pagiging lalaki dahil sa ilang biases nya ukol sa usapin sa pagitan ng lalaki at babae, hindi pa nya masyadong tanggap ang pagiging liberal ni Leah, nagugulat pa rin sya sa mga prinsipyo ni Leah, lalo na noong sinabihan sya ni Leah na gusto nyang makipagtalik sa kanya.

Sa isang banda, ang pelikula ay nagpapakita na ang usapin ng paninindigan, prinsipyo at pagiging matatag ay hindi pwedeng ikahon sa kasarian ng isang tao. Hindi garantiya ang pagiging lalaki para masabing malakas, ganon sa babae. Sapagkat ang bawat tao, babae man o lalaki may kalakasan at may kahinaan. Lahat ng bahagi ng pelikula, eksena man o salitang binigkas ng mga tauhan sa pelikula ay makabuluhan, sapagkat ang mga sitwasyon o salitang binitiwan o ginampaman ng mga karakter ay nagpapahiwatig ng mga katotohanan ng buhay na maaring maganap sa atin sa isang takdang panahon.

Brokeback Mountain

Ang pelikula ay naka sentro sa dalawang lalaki. Sa unang tingin mapapahanga ka sa kanilang mga itsura at hindi mo iisiping sa likod ng kanitong itsura ay may lihim pa lang itinatago. Tipekal sa atin na kapag lalaki lagi nating ikinakabit ang salitang malakas, matapang, hindi naiyak at may matatag na paninindigan. Aral tayo sa ganitong kaisipan, ipinamulat ito sa ating lahat, kaya naman kapag may nakikita tayong mga “lalaki” na naiyak, mahina, kulang sa paninindigan, kung hindi natin binabansagang “bakla’ at sinasabi nating “para kang babae”

Sa pelikula, makikita natin sa simula pa lang dalawang nilalang na larawan ng isang “tunay na lalaki”. Sa klase pa lang ng kanilang kasuutan at trabaho masasabi nating walang dudu, “tunay silang mga lalaki” Sa pag-usad ng storya higit natin itong napatunayan ang kanilang katangian bilang lalaki, pero pagdating sa bandang gitna ng pelikula, nagbago ang sitwasyon.

Noong una, akala ko usapin lang ito ng kwento na naganap sa isang bundok, pero sa bandang huli hindi pala ganon ang ibig sabihin ng pelikula. Ang ibig ipakita ng pelikula kahit gaano katatag ng isang bagay, ito man ay tao o kalikasan merong itong kahinaan. Kadalasan, naikakahon natin ang mga sitwasyon. Sa pelikula ipinakita na kung lalabas lang tayo sa ating “kahon” makikita natin ang katotohanan ng buhay. Nagbago ang sitwasyon ng dalawang lalaki sa pelikula matapos nilang subukang lumabas sa kahon na kanilang kinamulatan, sa kahong hinulma ng kanilang lipunan. Ang naging prblema lang sa pelikula, sa kanilang dalawa lang nagkaroon ng revelation, pero nanatiling hindi ito natanggap ng lipunan kaya hindi rin nila kayang ipakitaa sa lahat ang kanilang mga tunay na damdamin at nararamdaman, nanatili pa rin silang naka kulong sa kahong ginawa ng lipunang kanilang ginagalawan.

Bagamat para sa akin walang problema kung ang dalawang magka pareho ang kasarian ay magkagustuhan at magsama bilang mag-asawa tanggap ko ang ganong sitwasyon, ang mahalaga tapat sila sa kanilang damdamin at may respet sila sa isa’t-isa, walang lokohan. Pero may problema ako pagdating siguro sa sitwasyong sa akin ito mangyari, parang hindi ko ma imagine na ang katabi ko at kasama sa buhay bilang asawa ay kapwa ko lalaki, hindi ko talaga maisip na pwede.

Sa pelikula, ipinapakita lamang nito ang realidad ng buhay, na laging kong sinasabi sa mga anak ko na puro lalaking walang kasarian ang mga gawaing bahay kaya dapat naming matutunan lahat. Na ang pagiging malakas, matatag at maprinsipyong buhay ay hindi laging matatagpuan sa mga lalaki. Hindi pwedeng sabihin na kahit anong laki at taas ng bundok ay matatag at hindi pwedeng magiba.

Bagamat sa pelikula ay parang hindi naging positibo ang wakas, hindi rin natin pwedeng sabihin bigo sila sa kanilang mga naging desisyon na ipahayag talaga ang kanilang tunay na damdamin, na hindi rin nating pwedeng ikahon na ang anumang relasyong sangkot ang kapwa kasarian ay hahantong sa malungkot na wakas. Higit sa lahat hindi natin pwedeng hatulan ang personalidad o pagkatao ng isang tao dahil sa kanyang kasarian, ganon din ang kanyang karanasan, hindi rin natin pwedeng ikumpara ito sa ating karanasan. Iba-iba din ang dinadaanan nating struggle sa buhay, sa halip na magpunahan tayo ng mga mali natin, mas makakabuting ibukas natin an gating isipan at damdamin para sa mga taong gusto ring lumaya sa mga kahon na ginawa ng lipunan na nagbilanggo sa kanila. Mabali man ang bundok, masaya pa rin itong magpapatuloy.