Friday, August 8, 2008

Ang Talinghaga Patungkol sa mga Manggagawa sa Ubasan

1Ito ay sapagkat ang paghahari ng langit ay katulad sa isang may-ari ng sambahayan na lumabas nang maagang-maaga upang umupa ng mga manggagawa sa kaniyang ubasan. 2Nang nakipagkasundo na siya sa mga manggagawa sa isang denaryo sa bawat araw, sinugo na niya sila sa kaniyang ubasan. 3Lumabas siya nang mag-iikatlong oras na at nakita niya ang iba na nakatayo sa pamilihang dako na walang ginagawa. 4Sinabi niya sa kanila: Pumunta rin naman kayo sa ubasan at kung ano ang nararapat, ibibigay ko sa inyo. Pumunta nga sila. 5Lumabas siyang muli nang mag-iikaanim at mag-iikasiyam na ang oras at gayundin ang ginawa. 6Nang mag-ikalabing-isang oras na, lumabas siya at natagpuan ang iba na nakatayo at walang ginagawa. Sinabi niya sa kanila: Bakit nakatayo kayo rito sa buong maghapon na walang ginagawa? 7Sinabi nila sa kaniya: Ito ay sapagkat walang sinumang umupa sa amin. Sinabi niya sa kanila: Pumunta rin naman kayo sa aking ubasan. Anuman ang nararapat, iyon ang tatanggapin ninyo. 8Nang magtatakip-silim na, sinabi ng panginoon ng ubasan sa kaniyang katiwala: Tawagin mo ang mga manggagawa. Ibigay mo sa kanila ang kanilang mga upa, mula sa mga huli hanggang sa mga una. 9Paglapit ng mga dumating ng mag-iikalabing-isang oras, tumanggap ng isang denaryo ang bawat isa. 10Nang lumapit ang mga nauna, inakala nilang sila ay tatanggap ng higit pa. Ngunit sila ay tumanggap din ng tig-iisang denaryo. 11Nang matanggap na nila ito, nagbulung-bulungan sila laban sa may-ari ng sambahayan. 12Sinabi nila: Ang mga huling ito ay isang oras lamang gumawa at ipinantay mo sa amin na nagbata ng hirap at init sa maghapon. 13Sumagot siya sa isa sa kanila: Kaibigan, wala akong ginawang kamalian sa iyo. Hindi ba nakipagkasundo ka sa akin sa isang denaryo? 14Kunin mo ang ganang sa iyo at lumakad ka na. Ibig kong bigyan itong huli nang gaya ng ibinigay ko sa iyo. 15Hindi ba nararapat lamang na gawin ko ang ibig kong gawin sa aking ari-arian? Tinitingnan ba ninyo ako nang masama dahil ako ay mabuti? Usapin ng sahod ang mayor na sangkot sa talinghagang ito, bagamat may nagsasabing ang talinghaga ay naglalahad ng pagiging makatwiran ng Diyos, sa biglang tingin parang ganon nga ang gustong ipahiwatig ng talinghalga. Pero kung sa konteksto ng sahod, hindi ito usapin ng pagiging makatwiran, kundi isyu ito ng sapat na sahod. Kapag sinabi nating sapat na sahod, tumutugma ito sa kakayanan ng sahod na tugunan ng pang-araw-araw na pangangailangan ng tao. Noong taong 2000 ang ang batayang pangangailangan ng isang pamilya na may anim na meimbro ay mahigit sa 400.00 pataas kung sa mga probinsya na hindi urban at 500.00 pataas sa mga syudad gaya ng Metro Manila at iba pang urban na katangian. Ngayon halos nasa 800.00 pataas basic allowance para matugunan ang mga batayang pangangailangan ayon sa huling tala ng NEDA. Ang basic salary sa CALABARZON ngayon ay nasa 350.00 hindi ko tyak ang eksakto, kung isa lang ang naghahanapbuhay sa pamilya, hindi ito sapat kahit dalawa pa silang magtrabaho, lalo na sa kalagayan natin ngayon na ang mga pangunahing pangangailangan natin ay tumaas na, paano pa pagkakasyahin ang kakampot na kita ng mga manggagawa. Ipinagmamalaki ni GMA na sa kanyang panahon, marami ang nagkatrabaho, at para bang sinasabi niya na dapat magpasalamat pa tayo sa kanya dahil patuloy siyang gumagawa ng paraan para ang mga mangangalakal ay magpunta ditto para mag invest ng negosyo ditto sa Pilipinas, at dapat na maging mabuti tayo sa mga negosyanteng ito, dapat hinid tayo gumawa ng anumang dahilan na magreresulta ng kanilang pag-alis. Pinipilit tayong tanggapin ang kakarampot na sahod huwag magreklamo sa kanilang kabutihan sa atin. Ang gobyerno kapag ang mga negosyante ay ayaw magdagdag o pumayag sa kahilingan ng mga manggagawa na dagdag sahod, nauunawaan nila ito, at katunayan ginagawan pa nila ito ng paraan para maging legal ang kanilang pagwawalang bahala sa kahilingan ng mga manggagawa, maraming batas tungkol dyan at isa na ang Herrara Law na kilala sa tawag na contractualization law, pinahihintulutan nito na manatiling contractual ang isang manggagawa dahilan upang mabawasan hanggang sa mawalan ito ng mga benipisyo kasama na ang karapatang mag union sa siyang pangunahing sandata ng mga manggagawa para sa kanilang katiyakan sa trabaho at maringal na sahod. Sa kabilang banda kapag ang manggagawa ang humingi ng dagdag sahod, katulong din ang gobyerno ngunit hindi para sila mapagbigyan kundi para mapigilan sila na huwag humingi ng dagdag na sahod, at kapag nagreklamo, pagbibintangang nanggugulo, komunista kaya dapat na dahasin. Maging ang karapatang mag union ay inaalis. Totoong sa teksto ay binigyan nya ng hanapbuhay ang mga walang trabaho, pero hindi ito sapat na batayan para pigilan ang mga manggagawa na magpahayag ng kanilang saloobin, gayon alam nila ang tunay na kalagayan na may kakayahan ang negosyante na magbigay lampas sa itinakda ng batas, sapagkat hindi naman ginagarantiya ng batas na sasapat ang kita ng isang manggagawa sa isang araw para mapunan ang kanilang pangangailangan. Kung sa ating konteksto, ang pasahod ba itinakda ng batas ay batay sa pangangailangan ng isang pamilya na may anim na miembro, pinapawi ba nito ang kahirapan, o tinitiyak lamang ng batas na ang mga manggagawa ay manatiling nakatali sa kakarampot na kita at maging tungtungan ito ng mga negosyante para paikutin at pabalik-balikin ang manggagawa upang tuloy-tuloy na makinabang sa lakas panggawa ng mga manggagawa habang kumukita ito ng malaki. Sa album ni Gary Granada na pagsamba at pakikibaka ay may ganito siyang sinabi “hindi lahat ng pasuray-surya ay lasing”. Totoo ito sa kalagayan ng manggagawa, 12 oras na magtatrabaho, at dahil kulang kailangang mag sideline, kunti na lang ang pahinga, pero kailangang magpahinga at habang nasa sasakyan, sasamantalahing magpahinga. Ganito kamiserable ang kalagayan ng mga manggagawa na binubuo na 15% ng sa ating lipunan sa simula pa lang ng kanilang pag sulpot bilang isang uri ng lipunan. Hindi ba’t nakakalungkot isiping ang mga manggagawa ang lumikha ng malalaking gusali, sila ang gumawa ng mga mahahabang kalsada ngunit maputik ang daan patungo sa kanilang barong-barong na tahanan. Sa kanilang lakas at pawis, umuunlad ang ekonomiya, ngunit sila ang walang sapat na pagkain sa mesa. Kung ang paghahari ng Diyos ay nagtitiyak ng buhay ng ganap at kasiya-siya, gaya ng sinabi ni Jesus Juan 10.10, ano ang kahulugan nito sa mga manggagawa, ano ang katuturan nito sa ating pananampalataya. Habang maraming manggagawa na humihingi ng dagdag na sahod, malayo pa ang kaharian ng Diyos. Kaya ang pawagan natin. Dagdagan ang sahod ng mga manggagawa 125.00 across the board nation wide at dagdagan ang sahod ng mga kawani sa gobyerno ng 3000.00 bawat buwan. Amen.

1 comment:

Tiradauno said...

Gusto mo ba ng online work?
Earn while you enjoy time with your Family & Lovedones!
Email me: tirada_uno_23@yahoo.com / tiradauno@gmail.com / n.helphelphelp@gmail.com
Contact Number: 09465046302
For more details, kindly visit http://www.unemployedpinoys.com/